Çin’de arılar gibi ‘arı-insanlar’ın da soyu tükeniyor

İncecik dalların en ucundaki çiçeklere ulaşmak tabii ki cesaret ve beceri istiyor. Bu işe yıllarını vermiş tecrübeli köylüler, bir elma ağacının bütün çiçeklerini yarım saatte döllemeyi başarıyorlar. Bir bahçe sahibinin ortalama 100 ila 200 elma ağacı olduğu düşünülürse, işçi maliyetlerini karşılayabilmek için arı-insanlardan böyle bir performans isteniyor.

Niye arı-insanlar?
Peki insanlar neden bu işi arılara bırakmıyorlar?

Birinci sebep, dünyanın hemen her yerinde olduğu gibi, Sişuan’da da arı nüfusunun azalması.

Hızla artan nüfusu beslemek ve iskân etmek için Çin’in tarım alanlarına ve dev şehirlere ihtiyacı var. Bunun için ormanlar, yani arıların doğal yaşam alanları yok ediliyor.

Ayrıca, zararlı böceklerle mücadele için bilinçsizce kullanılan kimyasallar arıları yok ediyor. Arıcılık yapan ve polenizasyon mevsiminde ağaç sahiplerine kovan kiralayan köylüler, arıları ölmesin diye Sişuan’dan uzak duruyorlar.

İkinci sebep, ekonomik. Köylüler, 15 günü geçmeyen polenizasyon mevsimini kaçırırlarsa, verimleri, dolayısıyla gelirleri çok düşüyor.

Üçüncü sebep, elle polinizasyonun daha garanti olması. Ağaç sahibi bu yolla hem her çiçeğin tek tek döllendiğinden emin oluyor, hem de pazarda en iyi fiyata alıcı bulan elma türüyle dölleme yapılabiliyor.

İşte bütün bu sebepler üst üste gelince, çok uzun yıllardır ‘arı-insanlar’ ağaçların tepesinde, akrobatik yöntemlerle tek tek çiçekleri döllüyorlar. Ancak, arılar gibi arı-insanların da sayısı hızla azalıyor. Çünkü, ekonomik zenginleşmeyle beraber, tarımda ücretler yükseliyor. Üretici işçi çalıştırlmakta zorlanıyor ve daha kârlı meyvelere dönmek için elma ağaçlarını kesiyor.