Ya bu acılara da alışırsak

Bu kez Erzincan'dan geldi haber.

PKK yola mayın döşemiş, askeri araç geçerken uzaktan kumanda ile patlatmış. Sonuç: Bir yarbay 9 şehit... Bitmedi, bir yüzbaşı ve er de yaralı.

Kurmay Yarbay Miktat Şamdancı, Jandarma Uzman Çavuşlar Gökhan Kuvat, Selim Kabataş ile erler Barış Demir, Önder Muratoğlu, Abdurrahman Bolat, Aydın Emer, Adem Bilaloğlu ve Murat Atsen...

Onlar artık uzayıp giden şehitler listesinde.

Bir şehit, üç şehit, beş şehit, dokuz şehit, onüç şehit, otuzüç şehit...

Türkiye bu haberlere, hele hele Türk Bayrağı'na sarılı şehit tabutlarının fotoğraflarına, acı haberle yıkılmış, bitkin düşmüş, gözü yaşlı ya da gözyaşlarını içine akıtan ana-baba, eş, evlat görüntülerine öylesine alıştı ki.

"Hayat devam ediyor..." denilir, deniliyor.

Denilir mi?

Radyodan, televizyondan, gazeteden, internetten her "askeri çatışma, mayınlı tuzak" haberi verildiğinde Türkiye'de kaç yüzbin asker yakınının yüreğinin cııız ettiğini kim bilir?

Bilemeyiz.

Hayat onlar için "devam" ediyor mu?

Düşünürsek, biliriz.

Evet, bu Türk Bayrağı'na sarılı şehit tabutlarının göründüğü fotoğraflara alışığız, çok alıştık biz.

Ya bu "acılara" da alışırsak!

Erzincan'da halk cenaze için kışlaya akın etti. İşte o fotoğraflar

Şehitler için Erzincan'da toplu tören düzenlendi

 2. Ordu Komutanı Iğsız Paşa çok sert konuştu

Kim nerede topraÄŸa verilecek

 Â