Seçim traşı

Geçen gün İstanbul Life Dergisi'nde gördüm çok hoşuma gitti.Herkes son derece bilimsel kamuoyu yoklamaları peşinde koşarken, bunlar semt semt gezip İstanbul'un berber geyiklerini koklamışlar.Son derece kaydadeğer veriler elde etmişler.Kim birinci parti olur, kim barajı geçer bilmem. Ancak bu memleketin seçim zamanlarında, bana bir titreme geliyor.İstanbul Life'ı okurken de aklıma, sırf seçim var diye ne kadar kirleneceğimiz geldi.Daha önce yazılarımda birkaç kez altını çizdim.Seçim zamanlarında bizim sektör, partilere şarkı satmak; mitinglerde konser vermek için amansız bir yarışa giriyor.Beş, on bin dolar karşılığı atmadıkları takla kalmıyor.'Dininiz imanınız para mı sizin kardeşim' muhabbeti yapacak değilim.Ne o kadar safım, ne de bu memleketin geleneğinin bu kadar yabancısı...Ancak işin içine politika girince; halka malolmuş şarkıların, yorumcuların bu denli kolay malzeme olmalarını bir türlü hazmedemiyorum.*Ortada bir 'Genç Parti' fenomeni var mesela.Mevzusu daha bu kadar büyümeden haddim olmayarak kalem de oynatmıştım üzerine.Bir elinden, memleketimizin güzide pazarlama dehası Ali Taran tuttu, diğer elinden; artık kim varsa popçusu, arabeskçisi...Pazarlamacısı konuşma metnini yazdı; şarkıcısı meydana seçmen topladı.Şimdi barajı aşarsa gurur mu duymalıyız?Bu bir başarı öyküsü müdür?Memleketin derin derdine dermanımız; jilet ya da banka pazarlar gibi lider pazarlayanlarla, şöhretin ruhunu bu denli kolay satanların eline mi kalmıştır?Galiba öyle olmuştur.Aman yanlış anlaşılmasın, benim derdim 'Genç Parti'yle falan değil.Al birini vur ötekine...Lakin, televole düzeyinde propogandalarla; bizim ilkesiz ve paragöz sanatçıların halk konserleri, maalesef seçim dönemlerinde bu seçmenin yumuşak karnı oluyor.Hal böyle olunca da insan kendini tutamıyor, salak damgasını yemekten korkmadan haykırıyor:'Dininiz imanınız para mı sizin?'