Meğer insanlık ölmemiş!

Kimsesiz köpeklere bakan ESİN ELİNGÜR haberimizden sonra ummadığı kadar yardım aldı

Açıkçası haberi yazarken bu köpek çifliğinin pek fazla ilgi çekmeyeceğini düşünmüştüm. Ama Türk Milleti bazen insanı çok şaşırtıyor. Haberin yayınlandığı 30 Mart gününden itibaren öykümüzün kahramanı olan Esin Elingür'ün telefonları hiç susmadı. Yüzlerce insan aradı, binlerce insan hesap numarasına bağışta bulundu, yine yüzlerce insan kimisi eski kazaklarıyla, kimisi eski gazetelerle, kimisi de elinde iki paket makarna ile çifliğine ziyarete gitti.

Ancak esas gelişmeler daha sonra başladı. Köpeklerin tahta kutular içinde yaşadığını gören Sinan Kerimoğlu, Esin Hanım'a tam 7 bin tuğla gönderdi. Daha sonra da bizzat geldi ve köpeklere kulübelerin yapılmasını sağladı. Bir hanımefendi iki tane köpek kuaförü getirdi ve tüm köpekler bir güzel traşlandı.

Merter'den yardım

Cengiz Han Bey, çifliğin tüm su tesisatını üstlendi. Borular döşedi, susuz günler için bir depo ve hidrofor getirip yerleştirdi. Alpina'dan Ufuk Çağın ise yapılacak en olağanüstü işi yaptı ve Esin Hanım'a oturabileceği bir ev hazırladı. Çiflikte zamanında kim bilir ne için inşa edilmiş bir evcik duruyordu. Ufuk bey bu evi oturabilir bir hale soktu. Alt kat büro, üst kat ise yatak odası ve oturma odası haline geldi. Minicik bir mutfak yaptı ona. Özgül Çallı hanım ise banyosunu ve fayanslarını yaptırdı. Bir de bir sürü eşya verdi. Şimdilik bir çalışma masası, gardrobu ve bir yatağı var.

En hayat kurtaran yardımlardan birisi de Nermin İldeniz'in bağışladığı cep telefonu. Her fırtınada telefon telleri koptuğu için hayatla sürekli bağlantısı kesilen Esin Hanım böylelikle biraz rahatlamış oldu.

Merter Deniz Eczanesi'nden Nazan Hanım büyük miktarda ilaç ve yiyecek yardımında bulundu. Osman Arolat ve eşi ise durmaksızın koşturdular. Direkler getirdiler, yemek fabrikalarından yiyecekler topladılar, etraflarındaki insanları harekete geçirdiler ve bir şekilde Esin Hanım'a yardımda bulundular.

Yüz tane eternit, bir derin dondurucu Osman bey ve eşi Nurcan Hanım'dan. Özkan Öney bir ton makarna getirdi. Ta Mersin'den Armağan Artaç malzeme gönderdi. Ankara'dan Gülden Karagözoğlu süt, mama, TV anteni, muzluk ve ilaç göndermiş. Semi Başpınar devamlı olarak köpek kazakları, köpek şampuanları ve sabunları yolluyor. Zeytinburnu'ndan Melek Hanım kümes teli, Tülay Aksoy ise tel ve eternit getirdi. Edi Toskolo sürekli malzeme getiriyor.

Yani kısacası burada saydıklarımız dışında yüzlerce altın kalpli insan inanılmaz bir yardım çalışması yürüttü Esin Hanım ve çiftliği için.

Köpek getirmeyin

Bir de Teoman Bey'i oldu Esin Hanım'ın. Emekli bir havacı olan Teoman Bey, gazetedeki haberi okuduktan sonra durumu müsait olmadığı için yardım edemediğinden çok üzülmüş. Bunun üzerine bari ben de emeğimle yardım ederim demiş ve ta Mecidiyeköy'den kalkıp, otobüslere, minibüslere binip, geri kalan yolu da yürüyerek ulaşmış çifliğe. Ve bunu her haftasonu yapmaya devam etmiş. Teoman Bey, üç dört saat kalıyor çiflikte, tüm barınakları temizliyor ve yine geldiği gibi gidiyor.

Tabii tahmin edildiği gibi iyiler kadar kötüler de oluyor. Esin hanım'ın çifliğini duyan köpeğini getirmeye başlamış. Haberde ısrarla daha fazlasına bakamaz dediğimiz halde kapının önüne bağlayıp kaçanlar olmuş. Bir gün de son derece lüks bir cip içinde insanlıktan nasibini almamış bir adam gelmiş ve üç köpek yavrusunu bırakmaya kalkmış. Esin hanım'ın alamam, yerim yok demesi üzerine ‘‘bak bacım, anam avradım olsun almazsan on metre ötede kesecem bunları'' demiş. Çaresiz kalmış köpecikler... Ve bunun gibi bir çok kendini bilmez yüzünden şimdi köpek sayısı 368 olmuş. Fakat LÜTFEN!

Bu haberi okuyup köpeklerinizi Esin Hanım'a götürmeye kalkmayın! Bağış yapın ama köpek götürüp bırakmayın. Onun durumu sizden daha iyi değil!

İşin tuhaf tarafı insanlarımız kendi çaplarında küçük küçük yardımlarda bulunurken kemik, et, balık ya da tavuk ürünleri üreten fabrikalardan henüz hiç bir ses çıkmamış. Belki bu yazıdan sonra... Öte yandan Esin hanım hala bağışlarınızı bekliyor. Aylık masrafının yaklaşık 150-200 milyon liraya ulaştığını hatırlatalım. Tel: 0532 421 91 24

Bundan tam altı ay önce Hürriyet Pazar ekinde bir haberimiz vardı. ‘‘275 Köpek ve yanlız bir kadın''. Tuzla Tepeören Köyü civarında bir köpek çifliği kurup, tüm zorluklara rağmen sokağa atılmış zavallı köpeklere bakmaya çalışan bir kadının öyküsüydü. Neden köpeklere baktığının, onlara yiyecek bulmak için nasıl koşturduğunun, geçmişindeki tüm lükslerden ‘‘yavruları'' için nasıl vazgeçtiğinin, etraftan nasıl tepkiler aldığının öyküsüydü. Bu yazı ise öykünün devamı. Köpeklerin hatırlattığı insanlığımızın kısa bir envanteri...