KORKU SINEMASINDA NOSTALJÄ°:ELEKTRIKLI TESTERELERIN VE MATKAPLARIN SIHIRI "Kanlar oluk oluk akıyor ve matkap, kemik, et demeden delip geçiyor..." (The

KORKU SINEMASINDA NOSTALJÄ°:ELEKTRIKLI TESTERELERIN VE MATKAPLARIN SIHIRI "Kanlar oluk oluk akıyor ve matkap, kemik, et demeden delip geçiyor..." (The Driller Killer filminin afiÅŸinden)Sinemada nasıl her türün kendine ait ikonlarının, fetiÅŸ nesnelerinin bir araya gelmesiyle oluÅŸan görsel kodlamaları varsa ve nasıl "tür" filmleri temelde bu kodların izleyiciyle olan uzlaşımının baÅŸarısına göre ÅŸekillenirse, sinemanın en baba türlerinden korku sineması da gücünü büyük ölçüde bu kodlamaların kendisinden alır. Ve bu kodlamalar günümüze, türün ve sinemanın kendi tarihi içindeki deÄŸiÅŸikliklerden etkilenerek, ama asıl iÅŸlevlerini hiç kaybetmeden gelirler. Korku janrında da bu böyle olmuÅŸtur. Bıçaklar, satırlar, baltalar, makaslar gibi fetiÅŸ nesnelerden, seri katillere, vampirlre, zombilere, sapıklara, ruhlara, cinlere, dev köpekbalıklarına uzanan tuhaf ve ilginç kahramanları ile kendi içinde türlere ayrılan bu zengin ve renkli karışıma baÅŸka hiçbir tür sinemasının sahip olmadığını rahatlıkla iddia edebilirim.Aynı ÅŸekilde, Wes Craven'in türün parodisini yaptığı "Scream" serisini hesaba katmazsak, adam gibi, ama seyirciye ciddi bir filmmiÅŸ gibi görünmek derdinde olmayan gerçek korku filmlerine hasret kaldığımızı da itiraf etmenin tam zamanı ÅŸu an... "The Haunting" ya da "Hause on Haunted Hill" gibi son dönemde sinemalarda izlediÄŸimiz yüksek bütçeli main-stream korku filmlerini hiç saymıyorum. Çünkü benim için bir korku filminin anlamı biraz düşük bütçeli olmasıdır, yani öyle olmasa bile en azından ucuz görünmeye çalışmasıdır. Beni birazcık aptal yerine koyması, yani anlattığına hatalarını göremeyecek kadar kendini kaptırabilmesidir. Saf bir korku sinemasının benim için anlamı budur. Günümüzde bu anlamda bir korku filminin ticari dolaşıma girme ÅŸansı yoktur. Ama bu gerçek, bu tip filmlerin artık çekilmediÄŸi anlamına da gelmez. GeliÅŸmiÅŸ bir video pazarına sahip ülkelerde bu filmlerin her zaman için alıcısı bulunur. Ortak bilinçaltlarımızda her zaman için hatırı sayılır bir yer iÅŸgal eden, kâbuslarımızın ayrılmaz bir parçası haline gelen envai çeÅŸit cinayet âleti gibi, korku sineması antolojisine girmeyi çoktan hak etmiÅŸ olan o sevimli elektrikli aparatların, "Elektrikli Testere ve Matkabın" deÄŸeri böyle zamanlarda daha iyi anlaşılıyor. Onların çalışmaya baÅŸladıklarında insana huzur veren o büyülü vızıldayışlarına uzun zamandır hasret kaldık.Tobe Hooper, 1974 yılında "Teksas Elektrikli Testere Katliamı"nı çektiÄŸinde, türe böylesine güçlü ve çok popüler olacak bir kesici âlet kazandıracığını eminim ki tahmin edemezdi. Ama yıllar bu filmi, slasher (kesici) korku filmleri arasında kült mertebesine ulaÅŸtırmakla kalmadı, elektrikli testerenin baÅŸrolde olduÄŸu bir sürü "slasher" filminin de çekilmesini saÄŸladı.Sadece aynı filmin iki devam filmi daha çekildi. Sam Raimi'nin 1983'te çektiÄŸi, gerçek korkuseverler için ÅŸimdiden efsaneleÅŸmiÅŸ olan "Evil Dead" filminin ünlü elektrikli testere sahnesi sanki Hooper'un filmine bir saygı duruÅŸu gibidir. Abel Ferrara'nın çok az bilinen 1979 tarihli ilk filmi, "The Driller Killer" filminin video kasetinin kapağında kafatası matkapla delinen bir genç vardır. Filmin sloganı ise ÅŸudur: "Kanlar oluk oluk akıyor ve elektrikli matkap, kemik, et demeden delip geçiyor..." Filmin konusu son derece basit ve anlaşılır: Ferrara'nın kendisinin canlandırdığı sanatçı kahramanımız, alt katına taşınan rock grubu tarafından rahatsız edilince, cinnet geçirip eline elektrikli matkabını alarak etrafa saldırmaya baÅŸlar. Film, bir matkabın zamanı geldiÄŸinde nasıl da iÅŸe yaradığını göstermek bakımından oldukça yararlı dersler içerir. Yine usta yönetmenlerden Brian De Palma da matkaba asıl deÄŸerini verebilmiÅŸ ender sinemacılardandır. "Arka Pencere" ve "Vertigo" gibi Hitchcock klâsiklerinin temalarını kendine özgü bir karışımı olan "Body Double" filminde matkapı insanı sürekii ürperten, tedirgin eden bir nesne olarak kullanarak onu en az bir oyuncu kadar filmin ayrılamaz ve deÄŸiÅŸtirilemez bir ögesi haline getirmiÅŸtir. Yukarda saydığım örnekler türün son derece iyi bilinen örneklerindendir. Ama elektrikli testereyi ve matkapı, diÄŸer bir deyiÅŸle türün ruhunu en iyi yansıtan ve yaÅŸatan filmler, pek çoÄŸunu bilmediÄŸimiz ve görmediÄŸimiz, eleÅŸtirmenlerin her zaman küçümseyip C sınıfı filmler olarak nitelendirdiÄŸi, sinema tarihinde adına hiçbir zaman rastlayamayacağımız filmler olacaktır. Bu yazı biraz da onların bu haklı isyanlarını dile getirmek ve sinemanın bilinen resmi tarihinden baÅŸka bir tarihinin de olduÄŸunu göstermek amacıyla yazılmıştır. Muzaffer ÇINAR - 7 Åžubat 2000, Pazartesi Â