İl oldu kötü oldu...

Kimi ‘‘seçim rüşveti’’, kimileri de ‘‘bol keseden dağıtıldı’’ demiş, ama Bartınlılar, il oldukları günü bayram ilan etmiş, horonlarla kutlamış. İşçisinden köylüsüne, emeklisinden esnafına kadar tüm Bartınlılar, il olmanın sevincini günlerce yaşamış.

Ne var ki bu sevinç, çok uzun sürmemiş. Bartın sınır kapısı olmuş, Yeni liman açılmış. Ancak, Bartınlılar il olmaktan fayda beklerken, zarar görmüş. Nüfus, 215 binden bir anda 186 bine düşmüş. 10 bini kayıtlı olmak üzere işsiz sayısı 30 bine çıkmış. Gençler İstanbul, Bursa, Denizli'ye, emekliler Antalya'ya göç etmiş. 80 olan polis sayısı 400'e çıkmış. Ama kurallara, kanunlara bağlı Bartın'da suç oranı düşeceğine artmış. İşsize iş umudu, karamsarlığa dönüşmüş.

Dışardan memur akınına uğramış, kiralar bir anda dört kat artmış. İl olmak Bartın'a yaramamış.

Bartın'a ayakbasar basmaz karşımızda yüzlerce emeklinin oluşturduğu maaş kuyruğunda buluyoruz. Bartın, Türkiye'nin emeklisi en bol illerinden... Sabah saat 06.00'da girdikleri kuyruğu, beş saatte ancak yarılayabilmişler. Emekli maaşlarının 60 ile 70 milyon lira arasında değiştiğini öğreniyoruz. Görüştüğümüz Hacıosmanoğlu Köyü'nden Mehmet Yılmaz, Ebciler'den Hakkı Kalbur, Kocaköy'den Yaşar Özerdoğan dertli...

KUYRUKLARDA EZİLEN ELLER

58 yaşındaki Mehmet Yılmaz, içine Zonguldak maden ocakları karasının işlediği ellerini göstererek dert yanıyor:

‘‘Tam 30 yıl bizi madende ezdiler. Şimdi de bu kuyruklarda eziyorlar.’’

Sözü, 47 yaşındaki Hakkı Kalbur alıyor:

‘‘Kendim için değil, çocuklar için üzülüyorum. İş yok. Elimize bakıyorlar.’’

Annesinin dul maaşını almaya gelen Yaşar Özerdoğan, madenlerin özelleştirilmesinden şikayetçi. 57 milyon lira maaş aldığını söylüyor. ‘‘Özel sektöre devrettiler, artık emekli bizden fazla kazanıyor’’ diyor.

ESNAF BOŞ OY ATACAK

Bartın esnafı, kan ağlıyor. İşsizlik ve göç, bellerini bükmüş. Birçok esnaf kepenk kapatmak zorunda kalmış. 26 yaşındaki genç balıkçı Nadir Karaman'la sohbete koyuluyoruz. Söze, ‘‘Bartın il olduğunda çok sevinmiştik Ancak, iyi olacağına kötü oldu’’ diye başlıyor. Ardından, ‘‘Bir kilo hamsi 400 bin lira... Sen olsan bu fiyata balık alırmısın?’’ diye soruyor. Sonra da, seçimlerde boş oy atacağını ekliyor.

Kendimizi bir anda ünlü ‘‘Galla’’ yani, kadınlar pazarında buluyoruz. Bu pazarın özelliği hemen hemen tüm satıcılarının kadın olması... Pazarı dolaşıyoruz. Ispanağın kilosu 100 bin, kıvırcık 25 bin, pırasa da 150 bin liradan satılıyor. Beyaz peynir ile tereyağı da 900 bin liradan satılıyor.

Hatice Kızıldağ, 58 yaşında pazarcı... Batamba Köyü'nden gelmiş. ‘‘Benim adam inşaatta... Bir gün çalışıyor, bir gün çalışmıyor. Pazara geliyoruz ki katkımız olsun’’ diyor.

OYU ADAM BİLİR

Yıldız Köyü'nden Fatma Oğuz, İstanbul'dan yeni geldiğini söylüyor. Galla Pazarı'nda fiyatların İstanbul'dan yarı yarıya düşük olduğunu söylüyor. Buna rağmen, satışlardan şikayetçi. Oyu kime vereceklerini soruyorum. ‘‘Biz bilmeyiz. Adamlar bilir. Kime at derse ona atarız’’ yanıtını alıyorum.

Galla Pazarı'ndan ayrıldıktan sonra, parti merkezlerini dolaşıyoruz. Hemen hemen tüm partiler, kurallara uyuyor. Parti ve adayların diğer illerde yarattığı ses ve görüntü kirliği, Bartın'da yok. Seçimlerin sonucunu 15 bin civarındaki gezer oylar belirleyecek.

Bu oylar 1991'de DYP'ye, 1995 yılında da DSP'ye gitmiş. Belediye Başkanlığı'nda DYP'nin adayı eski Vali Yavuz Erkmen...

Erkmen, kaymakamlığı döneminde Safranbolu'nun altyapısını oluşturmuş.

Millekvekilliği için de DSP, DYP ve ANAP çekişecek..