Bovine Ephemeral Fever Virusu (BEFV) ilk kez 1906 yılında Güney Afrika’da tanımlanmıştır. Enfeksiyon Afrika, Avustralya, Asya’nın tropikal ve subtropikal bölgelerinde endemik seyirgöstermektedir. Enfeksiyon merkezinin Rusya olduğuna dair serolojik çalışmalar mevcuttur.
19. Yüzyılın ortalarına doğru Orta Asya’da, Kenya, Güney Afrika, Endonezya, Hindistan, Mısır, Filistin, Avustralya ve Doğu Afrika’da bildirilmiş olup, 1949 yılında Japonya’da ilk kez rapor edilmiştir.
BEF başlıca Culicoides spp. türü sineklerle bulaştığı için coğrafik dağılımı dünyanın tropik ve subtropik bölgelerinde geniş bir alana ulaşmasına neden olmuştur. Bazı ülkelerde çoğu yıllar epizootik vakalar halinde salgınlar görülmüştür. Enfeksiyon batı yarıküre ile Kuzey-Güney Amerika’da da bildirilmiştir. Yeni Zelanda ve Pasifik adalarının ari olduğu bilinmektedir. Güney Afrika, Hindistan, Japonya ve Avustralya’nın bazı bölümlerinde hastalık enzootik seyir göstermektedir
Ülkemizde 4-5 yıl aralıklarla ortaya çıktığı rapor edilen hastalık, 2008 yılında yaz ve sonbahar aylarında Adana, Osmaniye,Gaziantep, Hatay, Adıyaman ve Şanlıurfa’da görülmüştür.
Aynı yıl içerisinde Aydın yöresinde de BEF klinik vakalararastlanmıştır. Son olarak 2012 yılında Adana ili’nde salgın başlamış, Türkiye’nin doğu, güney, batı, Karadeniz ve Marmara bölgesi illeri’nde 20.000’den fazla sığırı etkilediği tahmin edilmektedir. (