Güncelleme Tarihi:
Bulimiya yiyecekten çok derin psikolojik meseleler ve yoğun bir kontrolsüzlük duygusudur. Bulimia hastaları, genellikle ergenlik çağı ve sonrası fırtınalı yaşayan genç kızlardır. Hastalığın, vücut ağırlığının sürekli değişmesi, parmaklarda yara, depresyon ve anksiyete gibi semptomları bulunuyor.
Bulimik atak sırasında normal insanlardan fazla yerler. Kısa sürede aşırı miktarda besin tüketen gençler, aldıkları fazla kalorilerden ya bağırsaklarını boşaltarak ya da kusarak kurtulurlar. Sorun, ‘kusarak veya laksatiflerle ishal olup temizlenerek kurtulmak’ gelgitleri içinde gizlice sürer gider. Aşırı gıda tüketimi de, kusma veya bağırsaklar yoluyla temizleme de ailelerden gizli olarak gerçekleştirilir ve genellikle geceleri yapılır. Yeme bozuklukları yayılma eğiliminde olan ciddi ve tehlikeli hastalıklardır. Ailelerin, öğretmen ve okul danışmanlarının genç kızları bu konuda uyarmaları ve profesyonel bir merkezle işbirliği yapmaları zorunludur.
Bu yeme işlemini genellikle yalnız kaldıklarında çok hızlı bir şekilde gerçekleştirmeye çalışırlar. Daha sonra yediklerinin kilo almasına neden olmaması için aşağıdakilerden birini yapar:
• kusma (isteyerek kusma)
• uygun olmayan bir şekilde laksatif, lavman, diüretik veya diğer ilaçların kullanımı
• yoğun egzersiz.
Bulimiya yiyecekten çok derin psikolojik meseleler ve yoğun bir kontrolsüzlük duygusudur. Yeme-çıkarma olayı ağırlaşabilir, daha sık ve kontrolsüz bir hale gelebilir. Kişilerin bu yeme - çıkarması psikolojik sorunları çözemeyeceklerini düşünmelerinden ve kilo takıntıları olmasından da kaynaklanmaktadır. Kustuktan sonra kendilerini rahat hissedeceğini düşünürler ve bilerek çok yemeye başlarlar. Nasıl olsa yedikten sonra kusacaklardır.
Mümkün olduğunca çabuk profesyonel yardım alınmalı. En iyi tedavi yöntemi tıbbi, psikolojik ve beslenme konsültasyonunu içeren kombine bir çalışma ile gerçekleşmektedir. Anoreksialı kişi tehlikede olmadığına ve yardıma gerek duymadığına inanır, Bulimialı kişi ise sorunun farkındadır ama tekrar kilo alma korkusu ile tedavi görmek istemez. Tedavi süreci birkaç aydan birkaç yıla kadar sürebilir. Ancak tedaviden sonra da tekrarlayabilmesi hala bir sorun olmaya devam edebilmektedir.