Aç, susuz, merhametsiz, kimsesiz, soğuk bir kış var onların önünde. Yardım isteyemiyorlar, çoğunlukla ölümü bekliyorlar. Şiddet görüyorlar, tecavüze uğruyorlar ama kimse görmüyor. İnsanların vicdanı onların yemeklerine zehir katmalarını engellemiyor. Sokak hayvanları yemek buldukları için sevindiklerinde kısa bir süre sonra can çekişerek hayata veda edeceklerini bilmiyorlar.
Fakat bazen onların da dostları oluyor. Ömrünün 30 yılını onlara adayan, kendi çocuklarından farklı görmeyen ve çabasıyla sonsuz saygıyı hak eden Kamil Sönmezoğlu gibi.