Galatasaray muhteşemdi

GALATASARAY MUHTEŞEM Dİ.. 

Başladı.

Önceleri eller kollar... Yavaş yavaş sert oynamalar...

Hakemin hoşgörüsü devam...

Sonra, Sow yarım vole gol.

Alex'in sol ayağının ayna kısmına oturan top gol.

Galatasaray şoka mı girdi, kesinlikle hayır.

Şoka giren Fenerbahçe oldu...

Rüzgar gibi gelen goller her futbolcuyu, kaleci Volkan dahil sarhoş etmişti...

Fenerbahçe orta alanda, Alex'ten başlayarak, M. Topuz, Emre, Baroni topla savaş yapmaya başladılar.

Galatasaray öyle bir maden buldu ki, Melo, Selçuk, Necati Ateş, Engin ve Emre Çolak bomboş bir alan kendilerinindi.

Gole gitmek kolaydı, Serdar ve Yobo aralıklı oynuyorlar, Gökhan arkasında boş alan bırakıyor kimsede görmüyor...

Necati, tıngır mıngır araya pas atıyor, Elmander vuruyor zor değil gol.

Galatasaray oyuna devam diyor, böyle defans bir daha bulamam diyerek akın akın geldi, ama ikinci golü ilk bölümde bulamadı.

Fenerbahçe 15 dakika bir rüzgar yaptı... Oyunu bitti zannetti... Nasılsa iki gol attım...

Uzun oyun boyunca kalede Volkan Demirel olmak üzere bir şımarıklık içinde, hele yediği ikinci golde öyle bir bakıyor ki "geç kardeş" dercesine... Galatasaray'a "buyurun siz oynayın" dercesine oyunu bıraktı gitti.

Stoch bir kez bile Eboue’yi geçemedi, hep top kaybı yaptı, aslında oyunu değiştirecek oyuncuydu ama olmadı.

Alex aslında golü attıktan sonra devreye girip Aykut Hoca beni değiştir demesi lazımdı.

Galatasaray disiplinden hiç uzaklaşmadı. Ben bu maçı bırakmam, zaman benim ilacım olacak dedi.

Fenerbahçe'yi kendi alanında adeta kıstırdı. Fenerbahçe neye uğradığını şaşırdı.

Fatih Terim'in enstrümanları her makamdan çalıyordu, böyle güzel müzik yapan topluluğu Fenerbahçeli futbolcular dinlediler.

Fatih Terim'in oyun kalıbını bozup bozmayacağı merakı içindeydim, ama ben bu yola devam edeceğim diyordu, hiç korkmadan cesur ve kendi sahasında oynuyormuş gibi. Kimse bir şey söylemesin, Galatasaray, göz göre göre alacağı maçı eşit bitirdi, Galatasaray resmen muhteşem idi...