Eşi hamile olduğu için ayrılamıyor

Güzin Abla, birine aşık oldum deliler gibi. Onunla internette tanıştık. İlk zamanlar çok güzel bir arkadaşlığımız oldu sonra arkadaşlığımız aşka dönüştü. Görüştük, gezdik, her şey çok güzel gidiyordu.
O askere gitti. Oradan da beraberliğimizi sürdürdü. Sonra ilişkimizin ciddiye gitmesini istedim ve bazı şeylerin olup olamayacağını sordum ona. O ise “olur ama...” diye bazı şeyler gevelemeye başladı. Beni yanına çağırdı ve ancak yüz yüzeyken söyleyebileceğini açıkladı.
Ben de gittim, buluştuk. Benim sevdiğim adam başkasına aitmiş, yani evliymiş. O an kulaklarıma inanamadım, ne yapacağımı şaşırdım. Altı aydır eşinden ayrı yaşıyormuş. Bizse dört aydır görüşüyorduk. Çok şaşırdım, çıldıracağımı sandım.
Onu çok da seviyordum. Ama o bana eşinden ayrılamayacağını söyledi çünkü eşi hamileymiş.
Şimdi ne yapacağımı bilemiyorum, “Yurtdışına kaçalım”, dedi. Ben kabul etmedim. Böyle bir şeyi aileme yapamazdım. Bana yardım et Güzin Abla..
Rumuz: Ne yapacağımı bilemiyorum

Kızım sanki, “Aileme böyle bir şeyi yapamazdım” derken, eğer bu engel olmasa, bu adamın teklifini kabul eder, onunla kaçardım, demek istiyorsun, gibi geldi bana.
Oysa “evli olduğunu, hele hele eşinin hamile olduğunu öğrendikten sonra, onunla devam edemezdim. Bu nedenle ayrıldık” diyebilmeni beklerdim.
Oysa sen bütün bunlara rağmen hâlâ ne yapacağını bilemediğini söylüyorsun.
Sana sadece şu kadarını söylemek isterim; eşi hamileyken onu terk etmiş de olsa, terk etmeyip sana yalan söylemiş de olsa, hamile bir kadını bırakıp başkasıyla kaçmaya hazır bir erkekten hayır gelir mi?
Bir düşün istersen...

Hayatımın anlamı Afrodit’imi arıyorum

Güzin Abla, utana sıkıla yazıyorum size, lütfen yardımcı olun. Size daha önce de yazmıştım. Lütfen bu defa sesimi duyurun... Ben Afrodit’i arıyorum, o benim sol yanım ve hayatımın anlamı...
Dünyanın öbür ucunda yaşadığım için de onu bulmama imkanı yok. Ancak mektubuma köşenizde yer verirseniz, bir ihtimal belki ona ulaşabilirim. Çünkü siz çok fazla okunuyorsunuz...
Yeşim’di ismi, ama ben Afrodit derdim ona. İstanbul’da aynı mahallede oturuyorduk. Ta ki onlar önce Aydın’a, daha sonra da Denizli’ye taşınıncaya, ben de askere gidinceye kadar. Tahmin edersiniz gerisini... Türk filmi gibiydi...
Kimseyi rencide etmeyecek kadar detay yazabildim size. Köşenizde yer verirseniz, belki onu tanıyan ve bir ihtimal bana cevap atan olur.
Size yazarlarsa, onlara mail adresimi ve telefonumu verebilirsiniz.
Rumuz: Buharkent’li Afrodit

Sevgili oğlum, dediğin gibi çok az detay vermişsin ama sevdiğin kızı tanıyan birileri vardır da bana yazarlarsa sana ulaştırırım. Ancak aradan uzun bir süre geçtiyse, ailesinin kızlarını bir başkasıyla evlendirmiş olma ihtimalini de düşünmelisin.
Fazla umut vermek istemem sana, ancak belki de mutlu bir sona ulaşır bu mektubun. Bana herhangi bir bilgi gelirse, sana mutlaka ulaştırırım. Umarım gelir...