Çağdaş olmak

Geriye dönüp baktığımda, çocukluğum, genç kızlığım, lise ve üniversite yıllarım, evliliğim, anneliğim, kadınlığım, kısacası yaşımdaki çizgim pek değişmemiş gibi geliyor... Ama, gelişmeler olmuş... Dünya sanki daha hızlı dönmeye ve her şey çok hızla değişmeye başlamış... Günü yakalamak zorlaşmış adeta.Evet,ben çağdaş bir kadın oldum... Kendimi bildim bileli... Düşünen, okuyan, araştıran, inandıklarını sonuna kadar savunan, asla ödün vermeyen... Her şeyde neden niçin nasıl sorgulamasını yaparak geniş açıdan bakmaya çalıştım hep...Çağdaş olmak, çağın ve teknolojinin getirdiği aletleri, makineleri kusursuz kullanmakla olmuyor ne yazık ki... Teknoloji hızla ilerlerken neler getiriyor, neler götürüyor farkına bile varamıyoruz. Farketmelerin artması gerekirken zorlaşıyor... Çok şey zorlaşıyor... İnsanlar birçok şeyi farkedemeden yorgun ve bıkkın kabuğuna çekiliyor... Toplumsal duyarlılık azalıp, içe kapanmalar artıyor... Orta yaş kadınlara baktıkça daha fark ediliyor sanki içe kapanıklık, umarsızlık... Sanki "ununu elemiş ununu duvara asmış"... "Bırakınız yapsınlar" gibi seyre dalma hali ağırlıkta... Televizyon, bilgisayar, diziler, internet bağımlılığı, bırakın insanları birbirlerinden, insanı kendisinden bile uzaklaştırıyor... Yanlış etkilenmeler ve yönlendirilmeler... Doğruyu, yanlışı bulmamızı zorlaştırıyor... Nüfusumuz hızla artıyor, göçle şehir kalabalıklaşıyor, genç nüfus yapılamayan aile planlaması neticesinde artıyor, aileden başlayarak gençler için her şey yetersiz kalıyor... Eğitim, sağlık başta olmak üzere birçok sorunlar herkesi mutsuz ve isteksiz yapıyor... Sistem de insanları duyarlılıktan uzaklaştırıp, duyarsız düşüncesiz, algısız olmaya itiyor adeta... Sorgulamadan ve de cevap aramadan "Daha iyisi nasıl olurdu?" diye düşünmeden... Oysa birçok şeyi değiştirmek elimizde... Okumak araştırmak, paylaşmak ve duyarlı olmak lazım... Toplumsal hayat kalitemizi farkındalıkla ve çağdaşlıkla yükseltebiliriz... Bu bir bütün... Kaliteli eğitim, kaliteli televizyon programları, kaliteli etkinlikler... Ama en önemlisi kaliteli insan... Hayat çok kısa ama bir o kadar da uzun... Bizim bu hayata kattığımız ne varsa çocuğumuza, torunumuza kalacak... İyi veya kötü... Yanan ormanların, biten suların, kirlenen doğanın, sorunlu bir toplumun kaldığı gibi... Evet, hayat kısa, sorunlar bitmiyor... Bir gün gibi geçiyor bir ömür ve sonra bitiyor... Ve sahnede hüzünlü bir seda kalıyor... Hepimiz için çağdaş bir gelecek diliyorum...