Çok amaçlı parklar yapılmalı

Doğan HIZLAN

Fatih Belediye Başkanı Saadettin Tantan'ın gerçekleştirdiği Fatih Eğitim Parkı üzerine yazımı okuyan Prof.Dr. Hande Suher, belgeleriyle, fotoğraflarıyla bana geldi.

Konu genelde parklar, özelde Maçka'daki Demokrasi Parkı'ydı.

Derme çatma binaların bulunduğu, bakımsız tuvaletlerin etrafa koku yaydığı eski Maçka Parkı.

Artık İstanbul'da yerel yönetimler çok amaçlı parklar projesine ağırlık vermeli. Kentlilerin dinlenebileceği, hava alabilceği, çocuklarını gezdirebileceği, yürüyebileceği bir park.

Bugün atıl durumda, hareketlenmeyi bekleyen Demokrasi Parkı'nda bütün bu unsurlar tamam, ancak nedense bir türlü faaliyete geçirilmiyor.

Sevgili dostum Nurettin Sözen'in bu övülmesi gereken işi her ne hikmetse durdurulmuş.

Ne halk yararlanıyor, ne sanatçılar. Semt sakinleri için çağdaş bir soluk alma yeri niteliği kazanabilecek bu parkın amacı, bilmediğim nedenlerle unutturulmak isteniyor.

Prof.Dr. Hande Suher, Demokrasi Parkı'nın çok amaçlılığından söz etti, bana dünü ve bugünüyle ilgili malzemeler, bilgiler, balgeler, fotoğrfalar sundu.

* * *

Harap bir yerin abad oluşunun başarısını kimse tescil etmeye yanaşmıyor. Demek ki kimileri eski halinden daha çok hoşlanıyorlar.

Seçkin mağazaların, iş yerlerinin, ikametgahların bulunduğu yere demokrasinin, bununu doğal sonucunda da halkın gelmesini istemiyorlar.

Ben başka neden bulamadım?

Demokrasi Parkı'nda hem kentsel dinlenme işlevi yerine getirilmiş, hem de spora, kültürel etkinliklere yer ayrılmış.

Çocuk oyun alanlarından dinlenme alanlarına, özürlülere kadar önemli bir kitlenin yaşamına renk katacak bütün unsurlar burada toplanmış.

Üstelik bana anlatıldığına ve benim de anladığıma göre, bunlar kümbetler yerine, mümkün mertebe yerin altına yedirilerek yapılmış.

Park'ın içindeki sergi mekanlarının da sanata, çoğunluğu çekebilmek için bir fırsat olduğu kanısındayım.

Gerçekten galerilere gelmeyen sanata uzak çoğunluk, çocuklarını gezdirirken, yürürken, kahvesini içerken burada bir rastlantıyla da olsa galerilere girebilir, belki de bir resimle, heykelle ilk temasını yapabilirdi.

Fatih Eğitim Parkı'ndaki büyük satranç taşlarından söz etmiştim, aynısı Maçka Parkı'nda da var, ancak daha hiç kullanılmamış.

Bu parkın ne için yapıldığı, çok amaçlılığı konusunda ayrıntılı bilgi edinmek isteyenler, Yapı Endüstri Merkezi'nin Yapı Dergisi'ni (Nisan 1997, sayı:185) okuyabilirler.

Terkedilmiş bir toprak parçasından, derme çatma mekanlardan kurtarılıp çağdaş bir park özelliğine kavuşan bu mekana can verilmeden öldürülmüş.

Benim üzüldüğüm, sanatçı işliklerinin de çürümeye bırakılması. İstanbul'daki parklar ve açık mekanlar için üniversitede bir çok araştırmalar yapılmış, Devlet İstatistik Enstitüsü'nün verilerine göre çalışılmış. Sonuç ise ortada.

* * *

Demokrasi Parkı olayının üzerine eğilmek gerekiyor. Nurettin Sözen'in kentlileşme doğrultusundaki bu çabasına yerel yönetimler, şehirciler, sanatçı kuruluşları ve vatandaşlar sahip çıkmalı.