Bekir Coşkun: Bir lider aranıyor...

Bekir COŞKUN

Milletveklillerine - partililere bakın, genelde herkes kendi liderlerine benzer...

Devlet Bahçeli, sanki Alparslan Türkeş...

Sosyal demokratlar eskiden Ecevit'e benzerlerdi... İçlerinden İbrahim Tez, Ecevit'e aşırı benzerlikten de yararlanıp, bıyığını-saçını onun gibi kestirip, mavi gömlek giyerek Kızılay Meydanı'na çıkarak tebrikleri dahi kabul ederdi...

Sonra kimileri Baykal gibi oldular...

DYP'lilerin ise her biri göbek ve gerdan kırma bakımından eskiden birer Demirel'di..

Hele bir de kafa kelse...

Sonraları kime benzeyeceklerini şaşırdılar...

Erkek DYP'lilerin Tansu Çiller'e benzemeleri kimi avantajlar yanında, yanlış anlaşılmalara yol açması bakımından sakıncalı da olsa...

Faziletlilerin tümünün sesleri niye ince?..

Peki, Evren kim?..

Atatürk...

*

Doğrusunu isterseniz Atatürk kuşağının hemen hemen tümü ona benzemeye çalışırdı...

En çok da kaşlar...

Kaşlarını uzatıp, dana yalamış gibi yukarı kıvırırlardı...

Yani enine bir gövde, kara-şaşı gözler, muharebe meydanı tel örgüsü gibi saçlar, bostan patlıcanı gibi burun varsa, kaşlara ağırlık vermeyip de ne yapacaktınız?..

*

Liderler her zaman önemlidir...

Özellikle demokrasinin çok gelişmemiş olduğu toplumlarda, kuşaklar giderek liderlerine benzemeye başlarlar...

Fiziksel benzerlik dışında, liderlerin huyu-suyu kitleleri etkiler...

Ne İsmet Paşa kuşağının cimriliği rastlantıdır, ne 1983'ten sonraki Özal kuşaklarının avantacı-köşedönücü eğilimleri...

Ne de şimdilerde çocukların Ciguli'ye bayılmaları...

İşte kara yazgımızın başladığı yer...

Ne yazık ki Mustafa Kemal'den sonra bu ülke asla bir lider yüzü görmedi...

Yok...

Kuşakların hálá Mustafa Kemal'e niye dört elle sarıldıklarını, önümüzdeki günlerde Cumhurbaşkanlığı seçimi geldiğinde daha iyi anlayacaksınız...

Yok, yok...

Fal baktırın...

Gözüken var mı?..