Ya kafaları ne yapacağız?

66 yaşındaki yeni Almanya’nın tarihinde şimdiye kadar iki parti yasağı yaşandı.

Federal Anayasa Mahkemesi, 1952 yılında Sosyalist Reich Partisi’ni (SRP), Hitler döneminin Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi’nin (NSDAP) politikasına sahip çıktığı gerekçesiyle yasakladı.
1956 yılında da eski Doğu Almanya’daki Sosyalist Birlik Partisi (SED) ile yakın ilişki ve işbirliği içinde olduğu, yöneticilerinin vatana ihanet girişiminde bulundukları gerekçesiyle Almanya Komünist Partisi (KPD), Federal Anayasa Mahkemesi tarafından yasaklandı.
Zaman zaman birtakım suçlamalarda bulunulsa da, tam 59 yıldır Almanya’da parti yasağı yaşanmadı.
Alman Anayasası’nın 21’inci maddesinde, “Özgürlükçü demokratik temel düzeni etkileyen ve devre dışı bırakmaya dönük faaliyetlerde bulunan, Almanya Federal Cumhuriyeti’nin varlığını tehlikeye sokan politik partiler yasaklanır” denilmektedir.

* * *

İşte bu nedenle Sosyal Demokrat Partili (SPD) Gerhard Schröder’in başbakanlığı döneminde, 2001 yılında Federal Hükümet, NPD’nin yasaklanması için Federal Anayasa Mahkemesi’ne başvurdu.
Yaklaşık bir yıl sonra da hem Federal Meclis hem de Eyaletler Meclisi NPD yasağı için başvuruda bulundu.
Ancak Federal Anayasa Mahkemesi, NPD’nin yönetim kadrolarında Federal Anayasa Koruma Teşkilatı ile Eyalet Anayasa Koruma Teşkilatlarından köstebekler bulunduğu gerekçesiyle 2 yıl sonra davayı durdurdu.
Mahkeme, köstebekler yüzünden NPD’nin Anayasa düşmanı bir parti olup olmadığının üzerinde durulmasına bile gerek görmedi.
Eyaletler Meclisi 2013 yılında NPD’nin yasaklanması için Federal Anayasa Mahkemesi’ne yeniden başvurdu.
Her ne kadar hem Federal Meclis, hem de Federal Hükümet, Eyaletler Meclisi’nin bu tutumunu desteklese de, bu kez ayrı ayrı başvuruda bulunulmasına gerek görmedi.
Nihayet Federal Anayasa Mahkemesi, önceki gün NPD’nin Anayasa düşmanı bir parti olup olmadığının görüşülmesine karar verdi.

* * *

1-3 Mart 2016 tarihleri arasında üç gün boyunca Karlsruhe’deki Federal Anayasa Mahkemesi’nde NPD yasağı görüşülecek.
Muhtemelen bir karar da verilecek.
Hukukçuların çoğuna ve politikacılara göre NPD, Anayasa düşmanı bir partidir.
Ama böyle olduğu halde genel seçimler ile Eyalet Parlamentosu ve Avrupa Parlamentosu seçimlerinde aldığı oy başına, NPD devlet kasalarından 85 Cent para almaktadır.
NPD’ye devlet kasalarından geçen yıl 1 milyon 400 bin Euro ödeme yapılmıştır.
Yani devlet kendi parasıyla, özgürlükçü demokratik temel değerleri, demokratik sistemi devre dışı bırakmak isteyen bir partiyi beslemektedir.
Evet, demokratik hukuk devletlerinde Anayasa’nın temel ilkelerine aykırı faaliyetlerde bulunan partilerin yasaklanması mümkün olmalıdır.
Ancak o partilerin üyeleri ve yandaşları ne olacak?
Partileri yasaklansa bile o insanların kafaları bugünden yarına değişmeyecektir.
Belki de hiç değişmeyecektir.
Aşırı sağcı neonaziler, yine sokaklara dökülüp “Yabancılar dışarı” sloganları atacaklardır.
Yine sinagogları kundaklayacaklardır.
Yine cami duvarlarına gamalı haçlar çizip, camileri ateşe vereceklerdir.
Yine sığınmacı yurtlarını kundaklayacaklardır.
Yine PEGIDA kısa adıyla tanınan Batı’nın İslamlaşmasına Karşı Avrupalı Yurtseverler çatısı altında Dresden başta olmak üzere Almanya’nın çeşitli kesimlerinde protesto gösterilerine katılanların başını çekeceklerdir. Anayasa ile bağdaşmayan partilerin faaliyetleri tabii ki yasaklanmalıdır.
Ama bu yeterli değildir.
Bu kafaların değişmesi için toplumsal bir hareket başlatılmalıdır.
Hem de çağdaş Avrupa’ya yakışır bir toplumsal hareket.