Arpalık...

Bekir COŞKUN

Belki de arpanın, tahıl ambarlarından ve ahırlardan çok, Türk siyasetinde yeri var...

Diyelim ki ‘‘Arpalık...'' sözcüğü, banka-kambiyo-emisyon-bütçe gibi sözcüklerden daha çok önem taşıyor ve daha çok geçiyor...

‘‘Arpa'' ve ‘‘Arpalık'' siyasetin temel taşı...

Amaç ve hedef...

Ki ben bir siyasetçi gördüğümde aklıma her zaman katır ve beygir gelir...

Oradan da ‘‘arpa'' ve ‘‘arpalık''...

Eşek de gelmez değil...

Ama genelde arpalıklardaki arpa eşeklere düşmez...

Eşeklere taşımak düşer...

*

Gazetelerde haberler var:

‘‘Arpalık işgali başladı...''

İktidardaki partiler, seçimi kazanamamış eski milletvekillerini KİT'lerin yönetim kurullarına doldurmaya başladılar... Birçok kaşarlı partili, yağcı-yalaka takımı, aday-maday yönetim kurullarına, idare meclislerine atanıyor...

Yani millet onlara güvenmiyor, bir el kaldırıp-indirmek için bile oy verip seçmiyor... Ama iktidar onları katrilyonluk kaynakların musluk başlarına getirip, oturtuyor...

Kurtuluş yok...

Birçoğu da kamu bankalarının yönetim kurullarına... Resmi Gazete her gün bu atamalarla dopdolu...

Arpalık çok...

*

Böylece; KİT'lerin, özellikle kamu bankalarının niçin özelleştirilmediğini anlamak daha kolay...

Çünkü oralar birer arpalıktır...

Muhalefetteyken ‘‘Hemen özelleştirilmeli'' diyenler, iktidara gelince arpalıklardaki arpaya bayılıyorlar...

Ve özelleştirmeye elleri varmıyor...

İşte Ankara'nın loş kulislerinde sessiz-sedasız süren amansız bir arpalık savaşı var...

Kıyametler kopuyor...

(Cindoruk'un dayanamayıp isyan etmesi boşuna değildi.)

*

‘‘Arpalık''ın ilk hecesi; ar...

Ar'ı ortadan kaldırın...

Sonu; alık...

Türkiye'nin yaşadığı bunca ders ve hengameden sonra, onlarda hâlâ ar yoksa...

Bizde de bu alıklık olduktan sonra...