Utancımdan istifa etmek istiyorum

Güzin Abla ciddi ve bir kurumda çalışan bir kadınım. 40 yaşındayım, 2 kez evlendim ve ayrıldım.
Ancak şu anda 18’lik tecrübesiz bir kadın gibi davranıyorum.
Bir gün personel müdürümüzün ben konuşurken hayran hayran dudaklarıma baktığını fark ettim.
Daha sonra da bana karşı hareketleri bir tuhaf olmaya başladı.
Benimle karşılaştıkça, çocukça bir tavır alıyor, sanki araya mesafe koymaya çalışıyor, gözlerimin içine bakarken eridiğini fark ediyordum.
Sosyal medyada sırf ona yönelik yaptığım bir paylaşımı okumuş olacak ki ben konuya değinince cep telefonundan cevap olarak utanan emoji gönderdi.
Bu durum duyulsa iş yerimizden ikimizi birden kovarlar. Buna rağmen ben alev alev yanıyordum.
Onun yanında vücuduma sıcak basıyor, yanaklarım kızarıyor, göğsümden mideme doğru yayılan sıcak bir basınç hissediyordum.
Ve nihayetinde birkaç gün önce dayanamayıp ona mesaj attım, bu sıcaklık hissimden bahsettim.
Bir saat sonra bana cevap verdi “Sen beni yanlış anladın” diye.
Dünya başıma yıkıldı, hiçbir şey diyemedim.
Yanılmış olamazdım. Ama çok utandım.
Ne yapacağımı bilemedim.
Birkaç gündür uçak bileti bakıyorum bir yerlere kaçabilmek için.
Utancımdan artık o iş yerinde çalışmaya devam edemeyeceğim. İşimi çok sevdiğim halde, sanırım bu durumda işi de bırakmalıyım...
Çünkü artık o adamla iş konuşmak için yanına gidemem. WhatsApp’tan profil fotoğrafımı bile çıkardım, utandığım için.
Nereye saklanacağımı şaşırdım. İşe de gitmiyorum, acil karar vermek zorundayım.
Rumuz: Utanıyorum

YANIT

Sevgili kızım, bunda utanılacak bir şey yok.
Bana kalırsa iş yerindeki personel müdürü beyin sana karşı davranışlarının arkasında durmaması, dürüst davranmaması sonucu böyle bir sorun yaşamaktasın.
Bir kadın, hele senin gibi olgun yaşta bir kadının, böyle bir durumda yanılması mümkün değildir.
Karşısındaki erkeğin ondan hoşlandığını, hatta onu arzu ettiğini bir kadın çok kolaylıkla anlayabilir.
Bu beyefendi bilmem ne sebeple, bu konuda açık davranmaktan kaçınıyor. Söylememişsin ama belki de evli olabilir.
Senin tek kusurun, ona hissettiklerini yazmak, belli etmek olmuş.
Hiç gerek yoktu bence. Çünkü sonuçta ondan pek de hoşlanmıyorsun.
Sadece bir süreden beri yalnızsın. Seni beğendiğini ve arzuladığını hissettiğin bir erkeğin, bastırılmış duygularını açığa çıkarmış olması, hiç de yadırganacak bir şey değil.
Sonuçta sen de bir insansın ve doğal olarak içgüdülerin var.
Ve elbette sevmek ve sevilmek istiyor, karşı cinse, cinsel açıdan da bir çekilme hissediyorsun.
Yakınındaki bir erkeğin seni beğendiğini ve arzuladığını görmek seni heyecanlandırmış. Bunun utanılacak bir yanı yok.
Ama senin utanmana neden olan karşındaki adamın tavrı... Aslında seni bal gibi beğeniyor, hatta sana karşı çekilme de hissediyor.
Ama belki iş yerindeki koşullar nedeniyle, belki de söylemediğin ama evli olması sebebiyle, çekindiği için senden uzak durmaya çalışıyor.
Dürüst olmak yerine, kaçmayı tercih ediyor. Bu nedenle de “Sen öyle anlamışsın, aslında ortada böyle bir şey yok” anlamında bir tavır takınmayı seçiyor. Bu tabii ki çok çirkin ve onun karakterini ortaya koyuyor.
Hiç üzülme sevgili kızım, senin ona attığı mesajda da utanılacak bir şey yok.
Sen içinden geldiği gibi davranmışsın. İşinden kaçmak, onunla görüşmemek gibi düşünceleri bırak bir kenara. Hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam etmeye bak. Tam tersine ona değer vermediğini ilgisizliğinle belli et.
Henüz çok gençsin sevgili kızım. Başından iki evlilik geçmiş olsa da yeniden evlenmen için hiç de geç değil. Doğal olarak, her kadın gibi, bir erkeğin varlığına, yakınlığına ihtiyaç duyuyorsun.
Böyle iş yerindeki olmadık adamlar değil ama mutlaka seveceğin ve seni sevebilecek biri girmeli hayatına.