Eşim boşandıktan sonra oğlumuzla ilgilenmedi

Sevgili Güzin Abla, “Hürriyet Bizimle” YouTube kanalında yayınlanan söyleşinizi izlemiştim. Babanızın sizi küçükken terk ettiğini ve bir daha da aramadığını söylüyordunuz. Bu sözleriniz beni çok duygulandırdı. Ve size yazmaya karar verdim çünkü beni en iyi sizin anlayacağınızı biliyorum.
Ben, 2 yıl önce eşimden boşanmak zorunda kaldım.
Hayatına bir başka kadın girmişti. Katlanamadım ve 5 yaşındaki oğluma rağmen boşandım. Eşim çocuğumu bana bırakmaya razı oldu ama sorun çıkarmamak karşılığında ne nafaka ne de çocuğumuza 5 kuruş ödeyeceğini söyledi.
Ben de sırf çocuğum için sorunlu bir boşanma olmasın ve yaptıkları ortaya dökülmesin diye razı oldum. Bu arada hayatımı kazanabilmek için çalışmam gerekiyordu. Çocuğumu haliyle yuvaya vermeliydim.
Bu konuda ondan hiç değilse bir süre için bana yuva parasına destek olmasını istedim.
Bana, anlaşmamızı unutmamamı söyledi ve “Bunları boşanmadan önce düşünecektin” dedi. Düşünün bir baba çocuğunun yuva parasına bile katılmaktan kaçınır mı? Ben ve annem her şeyi karşılıyoruz. Bu mudur babalık, bu nasıl babalık...
Bu çocuğu ben tek başıma mı dünyaya getirdim? Bunu da bir kenara bırakın, çocuğumu 15 günde bir görme hakkı olduğu halde, bu konuda da çok ihmalkâr davranıyor. Bir seferinde alırsa, bir diğerinde bahane bulup almıyor.
Çocuk boynu bükük babasının gelip onu almasını bekliyor ama gelmiyor.
Arada bir gelse de bir iki saat içinde geri getiriyor. Çocuğum daha bir gece bile babasının yanında yatmadı. Aslında ben bundan şikayetçi değilim. Çünkü ona hiç güvenmiyorum. Oğluma soruyorum, “Baban sana bugün ne yedirdi” diye...
Doğru dürüst hiçbir şey yok. Abur cubur, gofret, cips... Daha üstüne başına bir atlet almış değil. Ben şimdi çalışıyorum, oğlumu da bir şekilde yuvaya verdim. Ancak sizin söylediklerinizden de yola çıkarak, erkeklerin boşandıktan sonra sanki çocukları onların değilmiş gibi umursamadıklarını bir kenara attıklarını düşünüyorum.
Eşleriyle birlikte sanki çocuklarından da boşanmış oluyorlar...
Allah boşanan çocuklu kadınlara kolaylık versin, babalara da Allah biraz olsun evlat sevgisi ve merhamet versin. Sizi çok seviyorum, bizlere verdiğiniz destek için de teşekkür ediyorum.
◊ Rumuz: Yalnız anne


YANIT
Sizi çok iyi anlıyorum sevgili kızım, ancak şunu söyleyebilirim, eşiniz yine de arada bir de olsa, oğlunu alıp birkaç saat onunla vakit geçiriyormuş ya... O bile bir şeydir inanın bana. Ben babamdan bunu bile görmedim...
Tabii ki bu anlattıklarınız onun hiç de iyi bir baba olmadığını gösteriyor.
Belli ki sizden ayrılınca sizden de çocuğundan da kopmuş.
Sizi sevmemeye başlayınca, çocuğuna da pek fazla muhabbeti kalmamış.
Bu aslında çok büyük bir haksızlık. O çocuk kanından, canından bir varlık.
O çocuk soyadını devam ettirecek. Belki de başarılarıyla onu gururlandıracak.
Aslında kadın boşanmanın ardından bir şekilde kendini kurtarabiliyor ama asıl acı çeken, babasının yokluğunu hisseden, istenmediği duygusuna kapılan o çocuk oluyor.
Ve bu yaşadıkları, ilerde psikolojik olarak, onun yaşamında ve belki de kuracağı yuvada bile çok büyük etkiler yaratabiliyor.
Benim babam bana yıllar sonra onu bulduğumda ve hesap sorduğumda, “Ben önüme baktım kızım, arkamı kapattım, geçmişi sildim” diyebildi.
Neyse ki böyle babalara çok sık rastlanmıyor. Hatta bugün görüyorum ki babalar da en az anneler kadar evlatlarına değer verip, onlarla yakından ilgileniyor.
Boşanmış erkeklere sesleniyorum, hayatlarına yeni bir insan girmiş olsa bile, unutmamalılar ki o çocuk bu dünyaya gelmek istemedi, annesiyle birlikte bu çocuğa onlar hayat verdiler.