Sinirden ayak sallama

3 gün önce bir danışanım ayaklarını sürekli salladığını, bunun bir hastalık olup olmadığını, hatta huzursuz bacak sendromu sayılıp sayılmayacağını sordu. Ona bunun tamamen farklı olduğunu, huzursuz bacak sendromunun akşamları kişi yattığında ve uykuya geçerken ayağının birden bire atmasıyla oluştuğunu, hâlbuki gün içinde ayaklarını sallamanın daha çok sinirle alakalı olduğunu söyledim.

Kişinin sıkıntılı olduğu zamanlarda ayaklarını salladığını, istediği zaman durdurabildiğini ama fark etmediği zaman yine ayağını sallamaya devam ettiğini anlattım. Böyle olduğu zamanlar bu rahatsızlığı yaşayan insanların ayağını durdurmaya çalıştığını ama bazen engellemeye çalışsa bile devam edip etrafın dikkatini çektiğini için kendilerinin de bu durumdan rahatsızlık duyduğunu anlattım.

Çoğumuz kaygılı zamanlarda ayaklarımızı salladığımızı fark ederiz. Aslında bu insanın bilincinde olmadan ritim duygusunun rahatlatıcı özelliğini yakalaması ve farkında olmadan sürdürmesi ile ilgili bir durumdur. Öyle ki bebeklik dönemini anne karnında annenin ritmik kalp seslerinin sakinliği ile geçiren insan, yaşantısının ileri dönemlerinde sıkıntı yaşadığında o zamanın rahatlık duygusunu aradığında fark etmeden ayağını sallar, parmaklarını çıtlatır, parmakları ile ritim tutup sesler çıkarabilir. Bütün bunlar ritim duygusunun sakinleştirici özelliği ile ilgilidir. Ancak sakinlik veren bu ayak sallama, başkalarının dikkatini çekmeye başladığı zaman kişi için sıkıntı olabilir ve engellenmesi gerekebilir. Bu yüzden fark etmeden ayaklarımızı salladığımızı hissettiğimizde bunu engellemek için yapılması gereken elimizi bacağımızın üstüne koyup onun kontrolümüz dışında sallanmasını engellemektir. Eğer durum sizin engelleyemeyeceğiniz bir hal alırsa psikolojik yardım alıp sorunları çözmek an mantıklı yoldur. Çünkü sorunları çözmeden bacağımızın oynamasını engellemek geçici bir çözüm olmaktadır. Önemli olan yaşantımızdaki sıkıntıları yenmek, enerjimizi atmak ve mümkün olduğu kadar ayaklarımız hareket ettiğinde farkına varıp engellemektir. Bunları yaptığımızda bir süre sonra ayaklarımızı hareket ettirmediğimizi fark etmek şaşırtıcı olmayacaktır.