×
Çocuğum sakın evlenme!
Paylaş
Hepimizin yaşam senaryoları vardır ve bu senaryolar bebeklikten itibaren anne babadan alınan mesajlarla şekillenir.
Bu cümleyi çok az anne baba söylüyordur diye düşünebilirsiniz.
Ama sanılanın aksine çok sayıda anne baba, çocuklarını daha doğduğu günden itibaren kendilerine bağımlı bir hayata hazırlarlar.
Hepimizin yaşam senaryoları vardır ve bu senaryolar bebeklikten itibaren anne babadan alınan mesajlarla şekillenir.
Her anne baba tutumu çocuğa bir mesaj verir.
Aşırı koruyucu, müdahaleci, özerkliğe izin vermeyen, çevreye güven problemi yaşayan, kararları çocukları için kendileri alan anne babalar iyi niyetli de olsa bazı gelişimlerin önünü keserler.
“Bir yere gitme”
“Bir yere varma”
“Beni bırakma”
“Bana ait ol”
“Kendin olma”
Pek çok ailede birden fazla çocuk olsa da bir tanesi bu sisteme daha fazla sokulur. Yetişkinler bunu “ben anne babamın kendileri için seçtiği çocuktum” der. Diğer kardeşler şehir dışında okuyup çalışabilirken ve rahatça evlenebilirken, “seçilmiş çocuk” aşırı iyi niyetle korunur, başka şehirlere gönderilmez, mümkünse çalışmaz ve evlenmez.
Gidişleri ve başarıları her nasılsa yarım kalır, engeller çıkar…
Uzakta okumaya gitse de anne baba yanına taşınır…
Eş adayları beğenilmez…
Anne baba bir gün bile “Çocuğumun iyiliği için yaptığım şey yoksa ona zarar mı veriyor?” demez…
En kötüsü bu “seçilmiş çocuk” anne babasını sorgulamaz, engellemez, sistemi kırmak istemez.
Çünkü doğduğundan beri bunu “normalleştirmiştir.”
Kendini anne babasına ait hisseder ve adar.
Hastalıklarında, yaşlılıklarında anne babasıyla yaşamak tek ideali olur.
İçerikte birbirine çok bağlı olmak, anne babaya bakmak ve yakın olmak tabii ki sonsuz güzel değerlerdir.
Ama patolojik bir bağımlılık, çocuğun yetişkinliğe geçememe, hep “çocuk” formunda kalma ve kendi yaşamını şekillendirememesi ile sonuçlanır.
Çocuklarınızı bir gün yuvadan uçabilecek ama sizi hep sevip sayacak şekilde büyütmeniz dileğiyle…
Paylaş
