Çözüme odaklanmak lazım

Benim hayat yolculuğumdaki en büyük şansımdır böyle bir anneyle yetişmek.

Haberin Devamı

Kızım, bu yıl ortaokuldan mezun oluyor ve bu sebeple de okulundaki okul aile birliğinde mezuniyet komitesinde yer alıyorum. Çin / Şangay’da uluslarası bir okula gidiyor olduğu için komitedeki velilerin büyük çoğunluğu Asya ülkelerinden gelen anneler ve bir kısmı da farklı Avrupa ülkerinden gelen anneler. Bir Türk annesi olarak sadece ben varım.

Toplantılara katıldığım zaman hepimizin tek bir ortak amaca hizmet ettiğini gördüm. Çocuklarımızı mutlu etmek, onları mutlu görmek. Farklı coğrafyaların, kültürlerin annesi bile olsanız, tüm annelerin çocukları için aynı duyguda olduğunu görmek ve buna tanıklık etmek beni öylesine duygulandırıyor ki anlatması çok zor.

Benim bu komitede olduğumu duyan Türk arkadaşlarım “yaaa sen ne çabuk adapte oldun, gideli sadece bir kaç ay olmadı mı “diyorlar.

Haberin Devamı

Gerçekten de öyledir biliyor musunuz? Yeniliklere öyle çabuk adapte olurum ki, sanki yıllardır o yeniliği yaşıyormuşum gibi hissederim üstelik.

Çin’e gelir gelmez de böyle oldu. Hemen kızımın okulundaki velilerle tanıştım. Etrafı tanıyıp, keşfetmeye başladım. “Oralarda komşuluk olmaz “dediler o da oldu. Yabancı komşularımızı Türk kahvesiyle bile tanıştırdık. Farklı bir yabancı komitenin üyesi oldum. Daha ne olsun.

Ama itiraf etmeliyim ki değişimlere bu kadar hızlı adapte olmamda, pozitif bakış açımda annemin katkısı çok büyüktür. Benim annem çok pozitif, çok akıllı ve çok eğlenceli bir insandır. Aslında çocukluğumuzdan beri onun fotoğrafını çekerek büyüdüğümüz için, pozitif düşünce yapısına sahip olmakta, zorluklarla mücadele etmekte başarılı olmakta, yeni yerlere, yeni insanlara ve hatta ülkelere adapte olmakta aslında hiç zor değildir bizim için.

İnsan hayatı sadece güzelliklerle geçer mi, mümkün değil. Gülün bile dikenleri var. Ama öyle zamanlarda bize, iyi ve güzel düşünmeyi öğretti annem. “İyi düşünürseniz ,iyi olur ” derdi mesela. Hatta biz çocuğuz diye olumsuz şeyleri bizden gizlemek yerine, belki biraz daha hafifleterek bizimle paylaşır, onlarla mücadele etmeyi öğretirdi. Derdi ki “elele verirsek sallansak bile yıkılmayız, ahlanıp, vahlanmaya da gerek yok. Haydi dik durun.” Nasıl durmamız gerektiğini bile kalkıp gösterirken, şekilden şekile giren halleriyle bizi kahkahalara boğardı ve eklerdi “şimdi n’apacağımızı konuşalım”. Herhalde bize de oyun gibi gelirdi. Ciddiye almazdık çünkü annemde de ciddiye aldığını gösteren haller olmazdı. Ama farketmeden öğrenmişiz meğer.

Haberin Devamı

Annemle olmayı, her şeyi onunla paylaşmayı ve özellikle bir çıkış noktası bulamadığım zamanlarda arayıp “söyle n’apıcam anne ” demeyi çok ama çok severim ben. Çünkü her zaman bir çözüm önerisi ya da farklı bir bakış açısı vardır ve senin yönünü öyle olumlu şekilde değiştiriverir ki bir anda, anlamazsın ve kendini acayip iyi hissedersin. Hatta biz de yakın çevresi de anneme “sen psikolog olmalıymışsın”” deriz.

İşte benim hayat yolculuğumdaki en büyük şansımdır böyle bir anneyle yetişmek. Yaşam planımdaki en büyük ve en değerli öğretmenimdir o. Eğer bugün bu kadar güzel düşünen ve herşeye kolaylıkla adapte olan birisi olabiliyorsam ya da en azından çabalıyorsam işte bunda canım annemin katkısı çok büyüktür.

Haberin Devamı

Ben de kendimden memnun birisi olarak, bir anne olarak kızıma aynı şeyleri uygulamaya ve öğretmeye çalışıyorum. “Soruna değil, çözüme odaklan kızım” diyorum.

Hatta geçenlerde şöyle bir örnek verdim çok şaşırdı “nasıl matematikte problem çözüyoruz ve bir sürü yolu var ama biz bir tanesini seçiyoruz. Hatta zor soruyu çözemeyince, çözemedim deyip bırakmıyoruz, yardım istiyoruz bu işi bilenlerden değil mi? Bazıları çok çabuk çözülürken, bazılarının çözümü zaman alıyor, bazıları da mutlaka destek gerektiriyor ama sonunda çözülüyor değil mi? “

İşte hayat da böyle aslında. Bir dolu problem çıkıyor önümüze, bazılarını çözmek çok kolay olurken bazıları çok yoruyor ama sonunda tüm problemler çözülüyor. Yeter ki çözmek isteyelim, zaman verelim ve gerekirse mutlaka işi bilenlerden yardım alalım, yardım almayı kabul edelim.

Haberin Devamı

Arzu ben, bu vesile ile annesine kendisini böyle yetiştirdiği için teşekkürü bir borç bilen, annesinin ve tüm annelerin, anne adaylarının ve geleceğin annelerinin anneler gününü kutlayan kocaman yürekli bir evlat...

Yazarın Tüm Yazıları