Mükemmeliyetçi Ailelerin Ortak Özellikleri

Çocukların, yetişkinliğe adım atarken ailelerinden edindikleri bilgi, deneyim ve becerilerini kullandıklarını söyleyen Psikolog Eda Gökduman, “Mükemmeliyetçi bir davranış biçimi içinde çocuklarını büyüten aileler, doğru bir yaklaşım biçimi sergileyemez ve bu durum çocukların gelişimine olumsuz etki eder” diyor ve yaşanabilecek problemleri anlatıyor.

Bu tip anne babalar, çocuklarından en doğru davranış biçimini bekler. Çocuk, yaşamın her alanında en iyisini başarmalı ve en yüksek performansı göstermelidir. Bu durumun nedenleri ve sonuçları ayrıntılı olarak yetişkin dili ile anlatılır. Sonuç iyi olursa çocuk çok şey kazanacak, anne-baba daha mutlu olacak ve onu daha fazla sevecektir. Bu değerlendirme ve konuşma yapılırken çocuğun sahip olduğu kapasite göz önünde bulundurulmaz.

Evde birçok alanda kurallar ve sınırlar önceden belirlenmiştir ve çocuk buna uymak zorundadır. Uyulmadığı takdirde keskin sınırlar ve cezalar ortaya çıkabilir. Bu tip anne-babalar titiz, temiz ve düzenlidir. Evlerinde birçok şeyin yeri belirlidir ve asla değiştirilmemelidir.

Mükemmeliyetçi kişilik özellikleri gösteren bu anne-babalar kendi yaşamlarında ve işlerindeki performanslarında da başarı odaklıdır. Bu mükemmelliği yakalayamadıklarında çabuk mutsuz olabilir ve öfkelenme tepkileri gösterebilirler.

Çocukların Ortak Özellikleri

Bu tip anne-babaların çocukları yaşamın her alanında en iyi olmak ister. Yenilmeyi hatta ikinci olmayı bile asla kabul edemez. İstenilen hedefe ulaşmak için gereken her şey yapılmalıdır. Örneğin; derslerinin hepsinden sınıfın en yüksek puanına ulaşmak için okuldan gelince yemek yer ve hemen ders başına oturur. Uzun süre çalışır. Sosyal yaşamdan, arkadaşlarından tamamen kendini soyutlar. Hedefe ulaştığında kendine güvenir, herkesin ilgi odağı olduğu ve onu sevdiği düşüncesine kapılır.

Başarı onun için her şeydir. Ergenlik ve yetişkinlik döneminde bu çabalar daha çok yoğunlaşır ve mutsuzluklar artma gösterir. Karşı cins tarafından tercih edilmemek, ilgi odağı olamamak büyük mutsuzluklar yaşamasına neden olur. Bu büyük mutsuzluklar intihar düşüncelerini beraberinde getirebilir.

Aşağılık duyguları yaşayabilir. Bu çocuklar; başaramadıklarını gördüklerinde her şeyi bırakma davranışı da gösterebilir. Sınav dönemlerinde; kaygıları daha yüksektir.

Yetişkinlik döneminde de mükemmel bir iş, mükemmel bir ilişki, eş, mükemmel bir çocuk hedeflerler. Bu sonuca ulaşmak için uzun yıllar gösterilen yoğun çaba bireyi zamanla yorar ve fizyolojik ya da psikolojik rahatsızlıklar için zemin oluşturur.

Ailelere Düşen Görevler

Yaşamda sağlıklı, mutlu ve başarılı çocuklar ve yetişkinler yetiştirmek isteyen anne–babalar, çocuklarına güven duyduğunu ve onu her koşulda sevdiğini göstermelidir.

Onun farklı bir birey olduğunu, kapasitelerinin, ilgi ve becerilerinin ona özgü olduğunu unutturmamalılar. Anne ve baba çocuk için doğru bir model olmayı becerebilmelidir. Kurallar aile içinde birlikte alınmalı ve bu kurallara ailenin her üyesi uymalıdır.