Kadınların ilişkilerindeki ‘baba’ figürü

Bir kızın babasıyla kurduğu ilişkinin, ileriki yıllarda karşı cinsle olan, eşiyle, patronuyla, arkadaşlarıyla ve çalışma arkadaşlarıyla kuracağı ilişkileri de belirleyeceğini söyleyen Psikolog Reyhan Algül, konuyla ilgili detaylı bilgi verdi.

“Kız çocuk babayla beraber erkek cinsini ve erkeklerin dünyasını öğrenir. İleride erkeklere dair yapacağı genellemelerin bilgisine babası sayesinde ulaşır. Kız çocukları daha altı aylıkken babalarının sesine ve dokunuşlarına annesinden daha farklı tepkide bulunmaktadır. Yani babayı algılamakta ve ayırt etmektedir. Baba tıpkı anne gibi çocuğun hem psikososyal hem psikoseksüel hem de zihinsel gelişiminde rol oynar. Psikoseksüel kurama göre kız çocuklar 3-4 yaş civarı babaya yakın olmak isterler. Buna engel olan kişinin anne olduğunu düşünüp anneye kıskançlık beslerler daha sonra anneyle özdeşleşerek bu süreci atlatırlar. Sağlıklı olan bu sürecin bu şeklide sona ermesidir.

Eğer baba katı, otoriter ve korku uyandıran bir babaysa; kız utangaç ve çekingen olacaktır. Kendini ifade etmek yerine içine kapanmayı tercih edecektir. Eğer baba sürekli eleştirel bir tutum içindeyse ve çocuğuna hata yapma şansını tanımıyorsa çocuğuna zarar vermektedir. Hata yapmasına izin verilmeyen bir çocuk kendi doğrularını bulmakta hayatı boyunca zorluk çekecektir. Kısıtlayıcı babalar çocuğunun zeka gelişimini de kısıtlamaktadır. Araştırmalara göre zeka yüksekliğiyle babanın ilgisi arasında artan bir ilişki vardır. Babanın katı olması kadar aşırı yumuşak olması da sorundur. Çünkü özellikle kız çocuklar sınırlara ihtiyaç duyarlar.

Babalar kızlarının ilk aşkıdır. Kız gözünü açınca babayla karşılaştığı için onu idealize eder. Kız çocuklarının genelde babalarına benzeyen erkekleri eş olarak seçtikleri bilinmektedir. Bunun yanında babasından yeterli ilgi ve sevgiyi göremeyen kızlar, ilişkilerinde, kendilerinden yaşlı ya da daha olgun erkeleri tercih etmektedirler. Babalarından bulamadıkları ilgi ve şefkati böyle aramaktadırlar. Bu bazen yanlış ve acı seçimlere neden olmaktadır.

Annenin öfkeli, çaresiz, silik, aksi, sürekli hasta ya da depresyonda oluşu da babanın fazlaca idealize edilmesine neden olur. Kız çocuk zayıf bulduğu anneyle özdeşlemek yerine gücü ve otoriteyi temsil eden babayla özdeşleşir.

Babasıyla iyi ilişkileri olan kız çocuklarını ilerde öz güveni yüksek ve kendini rahat ifade edebilen yetişkinler oldukları görülmüştür. Babayla olan iyi ilişki, kızın hayata karşı daha pozitif bakmasını sağlamaktadır. Bu kızların liderlik vasıfları da yüksek düzeyde olmaktadır. Ayrıca bu kız çocuklarının ruh sağlıkları da kolay kolay bozulmamaktadır.”