Canlı olarak 90’ların sevilen şarkılarını seslendiren grubun yanı sıra, parti sürpriz sanatçılarla devam etti. İlk sürpriz “Hadi yine iyisin..” diyen 90’ların en yakışıklı ismi Tayfun’du. İnanmazsınız adam hala yakışıklı.

90’ların yine sevilen isimlerinden Ferda Anıl Yarkın ve Yeşim Salkım’la son bulan harika bir performans izledim… Baştan sona eşlik ettiğim şarkılar sonrasında mutluluk sarhoşu olan bünyemle bir kez daha anladım ki “90’ların yeri bambaşka…”

Peki, neden 90’lardan bir şarkı duyduğumuzda aileden birinin sesini duymuş gibi hissediyoruz?

En sevdiğimiz şarkıcının röportajını sabırsızlıkla beklediğimiz aylık dergiler, repliklerini ezberlediğimiz diziler, veresiye yazdırdığımız bakkal amcalarımız, boyası atmış çocuk parklarında kurulan sıkı dostluklarımız, kokulu silgilerimiz, peçete koleksiyonlarımız, teneffüste harçlığımızla aldığımız yarım simit ve ayran ikilisini, ip atlama da dünya rekoruna koşan kızlarımız… (Ben de onlardan biriydim.) İşte hepsi bizim için 90’lar Türkçe Pop demek aslında.

Ezan sesine kadar olan özgürlüğümüzün her saniyesini sokakta geçiren çocuklardık biz.

Televizyonda çıkan sevişme sahnelerinde babanın film değiştirmesiydi RTÜK.

Chia tohumu, organik tarım daha keşfedilmemişken pazardan mis gibi taze yiyecekler alıp ailecek sofrada buluşmaktı bizi birbirimize bağlayan sırrımız.

Her odada bir televizyon, her elde bir akıllı telefon yokken tetrislerimizle, sanal bebeklerimizle Bizimkiler, Sıdıka, Süper Baba izlemekti.

Kumandayla televizyon karşısında konser vermekti.

Bebeklerinin adını Oya& Bora koymaktı…

Saçlarını Bendeniz modeli kestirmekti…

Yonca Evcimik’in danslarını ezberleyip yılsonu okul müsameresinde sergilemekti…

LCW’nin adı kardeşimin deyimiyle havalı KİKİ ‘ydi… J

Diyeceğim o ki;  ince zekayla hazırlanan sözleriyle, fabrikasyon olmayan müzikleriyle, şimdiye oranla çok daha cesur klipleriyle bizi büyüten 90’lara selam olsun!

İyi ki varsınız… İyi ki çocukluğumuzsunuz…