Zaman olur ki...

Ve madem 16 Nisan’dan sonra oturup Avrupa’yla çatır çatır bir konuşmak lazım...

Öyleyse, öfkemizi de 16 Nisan sonrasına saklayalım. Sert üslubumuzu da

16 Nisan sonrasına erteleyelim.

Yani, o vakte kadar dilimize hakim olalım.

Aksi halde, Avrupa’daki Türkler’in oy kullanma izni’ni iptal ederler.

Önce Almanya iptal eder.

Onu öbürleri takip eder.

Görmüyor musunuz? Bahane arıyorlar.

İkisi de yanlış

Evetçiler, öyle bir konuşuyor ki, yeni sistemin meyveleri, sanki 17 Nisan sabahı hemen gelecekmiş gibi... Terör 17 Nisan sabahı hemen bitecekmiş gibi...

Beri tarafta da hayırcılar, öyle bir konuşuyor ki, hemen 17 Nisan sabahı sanki Türkiye diye bir ülke kalmayacakmış gibi.

İki taraf da yanlış yapıyor. Bu milleti saadet vaadiyle kandıramazlar. Felâket senaryosuyla da korkutamazlar.

Çağrışım

Ruslar Afrin’de üs mü kurdu?

Açıklama yaptılar:

- Üs değil, şube.

Ne demek o?

Aklıma hemen yıllar önce Amerikalılara açtığımız kapılar geldi.

Dönemin muhalefeti “yabancılar üs kurdu” diye kıyameti koparınca, dönemin Başbakanı da çıkıp demişti ki:

- Üs değil, tesis.

Amma da gülmüştük.

İşte o tesis hâlâ yaşıyor. Şimdi Rusların Afrin’de kurduğu üs, bana bunu hatırlattı.

Üs değilmiş şubeymiş.