Malzeme bol ama...

Taraftarlar karşılıklı olarak kemikleştiği hatta kemikleştirildiğine göre, artık herkes şerbetlenmiş demektir.

Meydanlarda ne söylesen boş...

***

İktidar, bilinçli bir biçimde havayı gerginleştiriyor. Muhalefet ise yine oyuna geliyor çünkü gerilimin peşine takılmış gidiyor.

O zaman ne oluyor? Herkes kendi mahallesine kilitlenip inadım inat diyor.

***

Birgün Osmanlıca oltası.

Ertesi gün Din Şûrası tezgahı.

Daha ertesi gün Din Dersleri kumpası...

Ama kasten.

Hergün bir şey.

Gerçekleşsin veya gerçekleşmesin...?Muhalefet bu tuzağa düşünce muhafazakâr çoğunluk hatt-ı müdafaa’ya geçip

safları sıklaştırıyor. Sen istediğin kadar “içki yasağı” diye bağır.

İstediğin kadar “Noel Baba yetiş” diye bağır.

30 Mart Seçimlerinde “hırsız var” diye bağırdın da ne oldu?

***

Kemikleşme şurdan belli ki, siyasi yelpazede aritmetik santim oynamıyor.

Ana Muhalefet yüzde 26’lardan yukarı çıkamıyor. Ortanca muhalefet, yüzde 15’lere demir atmış...

Bu duruma sinirlenip daha da kükrüyorlar. Ama kükredikçe öbür taraftaki kitleye vahdet getiriyorlar.

***

Gezer yüzer oylar vardı. Şimdi yok.

Ödünç oylar, emanet oylar vardı, şimdi yok.

Vefa oyları, tepki oyları, hatta intikam oyları vardı. Şimdi bunlar da yok.

Ya ne var?

İnanç oyları var.

Artı... İnat oyları var.

.........

Seçime 6 ay kala durum budur.

Ama 3 ay sonra ne olur bilemem.

Benimkisi sadece bir gözlem. Gerisine zaten karışmam, bana ne?