Bu bir fırsat

Fakat 96 yıldır başına neler geldi, kaç müdahaleye maruz kaldı, iradesini kaç kere kaybetti?.. Dün bunları düşündüm.

***

Mesele bundan ibaret olsa iyi.

Dahası var.

Meclisin çalışamaz hale getirildiği dönemleri nereye koyacağız? Transfer pazarlarını ne yapacağız? Nafile turları hangi sayfaya yerleştireceğiz?

Bu meclis, 96 yıllık değil, neredeyse bin yıllık tecrübeye sahip.

Artık onun olgunluğuna güvenebiliriz.

***

Demokratik kurallardan ve teamüllerden ayrılmadıkça, istediği engellemeyi yapabilir. İçtüzüğü çiğnemedikçe, her türlü demagoji onun hakkıdır.

Kürsü dokunulmazlığı ise onun gurur ve onurudur.

***

Meclis... Şimdi fezlekelerle ilgili bir sınav verecek.

Yasama ile Yargı arasındaki o ince zar, vicdan ve iz’an terazisine çıkacak.

İşi kan davasına dökmeden, meseleyi intikam duygusuna vardırmadan yapılacak bir oylama, bu meclise büyük itibar getirecektir.

Eğer bir tasfiye, ille de mukadderse, o yetkiyi asli sahibi olan millete devretmek, daha yakışık almaz mı?

***

Tıpkı şike davaları gibi...

Geçirdiğimiz meşhur 3 Temmuz sürecinden sonra, nasıl ki hiç kimse artık şike’ye yeltenemezse, teröre de artık hiçbir milletvekili destek veremez.

Bu kadarı yetmez mi?

Maksat üzüm yemek değil mi?