Bayramlık

- İstanbul’da ne varsa, doğu illerimizde de o olacak.

Sakın ha.

Özenilecek yer mi İstanbul?

Eski film ve romanlarda kalmış bir beyefendiliği vardı, gitti.

Enfes bir Türkçesi vardı, kaybetti.

Estetiği, kulak zevki, damak tadı vardı, vesayet altına alındı.

Hoş gelenekleri vardı, hepsi gitti.

“Önce ekmekler bozuldu.”

Oysa, mertlik dahil kendi değerlerini çok iyi muhafaza edebilen doğu illerimiz, yoksul bile olsa bari mutlu ve gururlu yaşıyor... İstanbul’a benzeyip de ne yapacak? Bayram vesilesiyle aklıma geldi işte...

Kusura bakmayın.

Milli Marş

Hangi kanaldaydı unuttum,

üç dört yıl önce bir müzisyen çıktı “100 bin kişiye İstiklâl Marşı’nı okutacağını” söyledi.

Marşı doğru okuyacak 100 bin kişi bulacağına göre, muhteşem bir albüm olacağı kesindir diye düşündüm.

Sevinmiştim.

Ama sonra kayboldu o müzisyen.

Dediği albüm çıkmadı.

Koro’yu mu kuramadı, umduğunu mu bulamadı, artık orasını bilmiyorum.

Nereden aklıma geldi?

Geldi. Çünkü hem futbolda hem basketbolda milli maçlarımız var şimdi.

Tam zamanıydı.

Ne güzel olurdu o koro.

Madem koro yok, yine kaldık kendi şahsi kabiliyetimize.

Hadi bakalım.

İçki ve silah

Sarhoşu bol bir ülkeyiz. Bir bölümü de üstelik silahlı sarhoş. Yani, “maganda kurşunu” hiç eksik değil.

Tuhaftır.

Türkiye’de içkili araba kullanmak yasak ama içkili

silah taşımak serbest... Niye? Çünkü ruhsatı var.

Yahu sürücünün ehliyeti yok mu?

Bu durumda sarhoş sürücüler “eşitlik isteriz” diye sokağa dökülseler ne halt ederiz?