Güle güle her şeyim

Prensesimi kaybettim. 16 yıllık en iyi dostumu, hayat arkadaşımı, kardeşimi, kızımı, annemi, bana her şey olanı, her şeyimi kaybettim.

Haberin Devamı

Güle güle her şeyim

Yüzde 99 değil, yüzde 100 bir sevgi, yüzde 100 bağ, yapmacıksız, saf, temiz.
Bu acının, yoksunluğun, onsuzluğun tarifi yok.
Sheba, Buddy’nin, Kaliko’nun yanına gitti. Benim kulağına fısıldadığım selamlarımı, özlemlerimi götürdü.
İnanıyorum ki Gökkuşağı Köprüsü’nde beni bekliyorlar, koşuyor, oynuyorlar en iyi halleriyle. Her ölüm insanı kendi ölümüne yaklaştırıyor.
Kavuşacağımız güne kadar mutlu ol prenses, bu dünyada meleğim olarak bana eşlik edeceğini, arkadaşların için verdiğim mücadelede bana güç, kuvvet olacağını çok iyi biliyorum.
Biri gittiğinde arkasından “Ne kadar çok sevdi, sevildi, bana ne kadar iyi geldi” diyebiliyor muyuz? İşte hayatın anlamı orada yatıyor.
İyi ki seni tanıdım Sheba.
İyi ki girdin hayatıma.
O küçücük sevgi dolu yüreğinle, bilge halinle ne güzel değiştirdin beni. Sana binlerce kez teşekkür ediyorum güzel kızım. Seni çok ama çok özleyeceğim. Tekrar buluşana dek kalbimden, aklımdan çıktığın bir gün bile olmayacak.

Haberin Devamı

Bursa’dan başlıyoruz

“Unutmamalı, sevgiyle anmalı” diyor ya hani Tarkan. İşte ben de onu yapacağım hayatıma girip, en güzel yılları yaşatıp, bana çok şey öğreten Buddy ve Sheba için.
HAÇİKO Derneği’nin kuruluş hikayesinin temel taşlarından olan ve 16 yıl boyunca hayatıma eşlik ettikten sonra melek olan Buddy ile Sheba’nın hikayesi ve isimleri, dernek olarak Türkiye’nin dört bir yanında kurmayı planladığımız ve Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Alinur Aktaş ile ilkini açmak için sözleştiğimiz HAÇİKO Hayvanları Sevme ve Tanışma Merkezleri’nde yaşayacak.
Sheba’nın odasının adı belli; Sevgi Odası.
Buddy’ninki ise Sadakat ve Bilgelik Odası olacak.
Deli gibi yürekten sevgimiz, yeni nesillerde de hayvanlar ve insanlar arasındaki sevgiyi besleyerek yaşayacak.

Sheba’nın 16 yıllık hikayesi

Herkesin, her canlının dünyaya bir geliş amacı var derler. Benimki sessiz canların sesi olmaksa eğer, Buddy ve Sheba’nınki de bana bu yolu açmak oldu.
17 yıl önce Buddy girdi hayatıma. Bir arkadaşı olması gerektiğini düşünerek 1 yıl sonra da Sheba’yı kattık ailemize. Birlikte büyüdüler, hiç ayrılmadılar. Ta ki Buddy geçen yıl epilepsi krizlerine girip çoklu organ yetmezliğiyle aramızdan ayrılana kadar.
Atlattım desem yalan olur, yokluğu hâlâ kocaman içimde.
Sheba’nın hikayesinde ise hastalıklar zinciri var.
6 yıl önce beynindeki tümör nedeniyle çok riskli bir ameliyata girecekken Sonat Erdemli sayesine Ateş Barut’la tanışmış ve ameliyattan vazgeçip Sheba’yı Ankara’ya götürmüştüm. Çünkü o zamanlar İstanbul’da hayvanlar için detaylı MR çeken yer yoktu.
GME teşhisi koydu Ateş Hoca Sheba’ya ve tümörü ilaçlarla geriletti. 6 yıl kattı Sheba’nın hayatına, hakkını ödeyemem.
Belli aralıklarla Sheba’yla Ankara yolculuğu yapıyor, kontrollerimizi olup geri dönüyorduk. Ama Sheba’nın hastalığı ilerlemeye devam etti. Önce arka, sonra da ön bacakları zayıfladı. Son 5 yılını yatalak geçirdi. Masaj saatlerimiz vardı, kulaklarından kuyruğuna sevip okşuyordum. Finalde de düğme burnuna öpücük. Mutluyduk yani.
İnsan hiç bitmeyecek, sonsuza dek sürecek gibi hissediyor.
Olmuyor ama, hayat “Bir durun bakalım, hiçbir mutluluk sonsuza dek sürmez” diyor.
Sheba’nın kansere de yakalandığını Ateş Barut’la İstanbul’un en donanımlı hayvan hastanesi Pet Code’u açan Murat Özhavala’dan öğrendim.
Yaş 16, felçli bir hasta... Üstüne dalağı alındı Sheba’nın... Teşhis çok hızlı ilerleyen hemanjiosarkom. En kötü yazın sonunu görürüz diyordum kendi kendime. Ama olmadı...
Son 1.5 yılımı neredeyse 7/24 beraber geçirdiğim prensesime veda ettim önceki gün. Acılar içinde kıvranıyorum.
İnsanlar kayıplarının ardından taziye evlerinde hayata tutunuyor. Beni de dostlarımdan, ailemden, Motivasyon Korona WhatsApp grubumdan, Instagram ve Twitter’dan hiç tanımadığım insanlardan gelen mesajlar teselli ediyor.
Bu acıyı yaşayan o kadar çok insan var ki, yazıyorlar içlerindeki dinmez sızıyı. Hepsine sabır diliyorum. İnanmaktan vazgeçmeyin, bir gün buluşacağız çocuklarımızla.

 

 

Yazarın Tüm Yazıları