Birlik zamanı…

Ya abad oluruz, ya berbad.. Öncelikle, millet olarak birliğimizin çatısı bellidir. Ve evimizi korumak en tabi hakkımız ve vazifemizdir. Bu çatı altındaki her can kardeşimizdir. Kardeşlerimiz bu çatının altındakilerle de sınırlı değildir elbet, yeter ki bekamıza saygı gösterilsin, bizimle ilgili haince emeller beslenmesin! Lakin insanlığın özgürlük, barış, adil paylaşım ve sevgi üzere birliğine giden yolumuz evvela bizim kendi içimizdeki birliğimizden geçer. Bunun milli amentüsü ise işte, değişmemiştir, lütfen üşenmeden, usanmadan bir kez daha, bir kez daha istiklal marşımızın tamamını dikkatle, ibretle okuyalım, birliğimizin her Türk vatandaşının üzerinde mutabık bulunduğu varsayılan karakterini, temel değerlerini hatırlayalım: 

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;

Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.

O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;

O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!

Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?

Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal...

Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklal!

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.

Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!

Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.

Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,

Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.

Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,

'Medeniyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.

Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.

Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın...

Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tanı:

Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.

Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:

Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?

Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!

Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,

Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli:

Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.

Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,

Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,

Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,

Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na'şım;

O zaman yükselerek arşa değer belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!

Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.

Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:

Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;

Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklal!

(Mehmet Akif Ersoy)

Bu ruhu koruduğumuz sürece inanıyorum ki Aziz Allah yanımızdadır. Aksi takdirde İslam aleminin de onulması zor bir yara alacağını ve tamamen paryalaşmamızın önünde elle tutulur bir güç kalmayacağını milletimizle birlikte ümmetin de anlamasında fayda var. Muhasebemizi ona göre iyi yapalım, dostumuzu düşmanımızı tanıyalım, özümüzü hatırlayalım, acilen toparlanalım; Dünya’nın içinden geçtiği sürece olumlu katkılarımızı böylece arttıralım dilerim. Ahir zaman… Allah Selamet versin, bugünlerimizi aratmasın! İnşallah davamız mazlum halkların da haklı davası olacaktır aynı zamanda.. Șüphesiz Allah plan yapanların en iyisidir. Șimdi kendi içimizde birlik zamanı. Başarabilirsek, belki birkaç zorlu sene daha ve sonrası aydınlık… Ya Sabur, Ya Fettah, Ya Vahid, Ya Nur! Huu

Musa Dede / GÖLGENİN HAKİKATİ