Ey Göynükbelen ey!
“Bizler Göynükbelen Mahallesi sakinlerinden olan bir grup Hürriyet Bursa okuruyuz. Gazetenizin okur köşesinden başka bir yerde maalesef değer bulmuyoruz. Bunun için sizlere çok teşekkür ediyoruz.”
“Yıllar oldu çamurda yürüyoruz. Toz bulutlarına teslim oluyoruz. Oluşturulan engellerle boğuşuyoruz. Açıkçası önemsenmediğimizi düşünüyoruz. Dolayısıyla çok üzülüyoruz. Sanırım daha da üzülmeye devam edeceğiz. Değersiz duruma düşürüldüğümüz için şikayetçiyiz.”
”Sadece oy zamanı köyümüzde (Köy dedik çünkü, biz köyümüzü istiyoruz) gördüğümüz yetkililer; nerelerdesiniz?”
Hatırlıyorum. Sanırım iki yıl önceydi. Aynı şikayeti bir çok kez yayımlamıştık. Halen bu şikayet! Hayret! Çok kısa zaman öncesine kadar ‘köy’ olan Göynükbelen, önce belediye oldu. Sonra da bugünkü tanımıyla ‘mahalle’ oldu.
Köy kimliği varken düzenlenen bir çok çilek festivaline katılmıştım. Gözlemlerimde benzeri sorunlara rast gelmemiştim. Çok iyi hatırlıyorum. Vaziyet bu olunca böyle bir şikayeti olmayan çok ama çok şirin Göynükbelen’de, yani ‘çilek’ denince sadece Bursa’nın değil Türkiye’nin gururu olan Göynükbelen ileri gideceği yerde geri gitsin...
İnanın çok üzücü, çok düşündürücü. Göynükbelenli okurlarımızdan gelen 38 ayrı soruna şahit olan fotoğrafları üzülerek inceledim. Bunlardan bir kaçını sizlerle paylaşıyoruz. Ey Göynükbelen eyyyy! Bursa’nın gururu Göynükbelen!
BÜYÜSÜNLER DİYE Mİ!
Sn. Tuğçe V. “Acemler’de hizmet veren Büyükşehir Belediyesi Kapalı Tenis Kortları yanındaki tarım arazisine atılan UEDAŞ’a ait beton elektrik direkleri dördüncü yılına girdi. Yer tarım arazisi olunca, insanın aklına direkler büyüsünler diye mi (!) kaderine terk edildi?”
