Yeni yıla Umman’da girdim!

Umman Sultanlığı, Arap Yarımadası'nda dört milyon kişinin yaşadığı, büyük bölümü çöllerle kaplı sessiz sakin bir ülke. Nüfusu az, yolları temiz, insanları kibar. Ülkenin büyük bir bölümünü çöller kapladığı için, Ummanlılar neredeyse her hafta çölde kamp yapıyor. Biz de, çoluk çocuk bu deneyimi yaşamak için, kendimizi Umman’ın başkenti Maskat'ın yakınındaki bir çöle attık.

Çocukla çöle gidilir mi?
Çocukla çöle giderken insanın aklında binbir soru oluyor. Malum çölde eczane yok, hastane yok.

Ya akrep/yılan sokarsa? Ya gece hava soğuyunca hastalanırsa? Ya canı sıkılırsa? Ya kaybolursa? Aklımızda deli deli sorular, çocukların ayaklarında ne olur ne olmaz diye ışıklı ayakkabılar, yola çıkıyoruz.

Müthiş bir ıssızlık
Çöle gitmek hiç kolay değil, önce 3 saat otobanda, sonra da 50 dakika off-road gidiyorsunuz. Etrafta develerden başka hiç bir şey yok, ıssızlık sizi müthiş etkiliyor, biraz da korkutuyor. Araba ile kum tepelerinin üzerine çıkıp inerken kendinizi bir bilgisayar oyununda gibi hissediyorsunuz. Çocuklar için inanılmaz bir deneyim. Devasa kum tepelerine, sakin sakin gezinen develere hayretler içinde bakakalıyorlar.

Anlıyorum ki, kaç yaşında olursa olsun, nerede olursa olsun, farklı deneyimler yaşatmak, çocuklara verebileceğimiz en güzel hediye.

Çöle akşam üzeri gitmek gerekiyor, zira öğle saati hava çok sıcak. Güneş 17:30’da battığı için şöförümüz bizi ilk önce yüksek bir tepenin önüne getiriyor. Şehirli olduğumuzu çok belli, düşe kalka tırmanıyoruz. Önümüz uçurum, çocuklara sıkı sıkı sarılıp, güneşin, çölün sonsuzluğunda kayboluşunu izliyoruz. Nefis bir manzara!

Güneşi batırdıktan sonra kamp alanına gidiyoruz. Ateşin etrafına dizilmiş 8 tane çadır bizi bekliyor. Çadırlar son derece rahat, çölün ortasında yakalayabileceğimiz en iyi konforu buluyoruz. Ancak iş tuvalete gelince biraz durum değişiyor, çünkü çölde klozet yerine çukur, sifon yerine ise kürek ve toprak var. Anlayacağınız doğa ile tam anlamıyla birleşiyoruz!

Bizi misafir eden Hud Hud Travels, çok tecrübeli. Akşam yemeğinde enfes bir kuzu ve yanında basmati pirinci geliyor. Servis mükemmel. Çok sık olmasa da, çocukla gelen aileler olduğunu öğreniyoruz. Yemekten sonra ateş yakıp hep birlikte sohbet ediyoruz.

İnternet yok. Telefon çekmiyor. Çocukların oyuncakları yok. Ama herkes o kadar mutlu ki!

Huzur
Çölde sadece bir gece geçirdik. İtiraf edeyim, eve dönünce rahat rahat duş almak, internete bağlanmak, tabletten bir-iki video izlemek hepimize iyi geldi. Ama şehir hayatından bir günlüğüne bile olsa uzaklaşmanın, sosyal medyaya bakmadan, twitter’ı kontrol etmeden geçirdiğimiz 24 saatin verdiği huzurun yerini hiçbir şey tutamaz. Resmen sıfırlandık, özümüze döndük!

Hele çocukların üzerindeki etkisi bambaşka! Legolar, arabalar, puzzlelar, oyuncaklar, çizgi filmler... Anladım ki hiçbiri doğa ile iç içe zaman geçirmekten daha eğlenceli değil.

Doğa, zaman ayırana çok şey katıyor!

Biz ailecek 2017’ye girerken huzuru Umman çöllerinde bulduk. Umarım yeni yıl hepimiz için çok huzurlu geçer.

Hoşgeldin 2017, senden umutluyuz!