Devletteki sinsi örgütlenme

15 Temmuz’dan bu yana, memuriyetten atılan veya açığa alınan asker, polis, sivil sayısı 100 bini aştığı halde, hâlâ FETÖ ve benzeri terör örgütü mensuplarının devlet içinde kendilerini gizleyebildikleri anlaşılıyor.

FETÖ başta olmak üzere terör örgütü mensuplarının devleti ele geçirmek için ölümü bile göze aldıklarını, her yola başvurduklarını biliyoruz. 15 Temmuz’da kanlı bir darbe girişiminde bile bulundular.

Hâlâ vazgeçmiş de değiller. Rus Büyükelçi’ye yapılan suikast bunu gösteriyor. Ele geçiremeseler bile gizli hücrelerini, elemanlarını harekete geçirerek, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne olabildiğince zarar vermeye çalışıyorlar.

Rus Büyükelçi Karlov’un katledildiği suikastta bir polis memurunu kullanmaları Türkiye’nin dış dünyadaki imajı açısından en olumsuz etkiyi yapacak bir yöntemdi. Ankara’da bir büyükelçinin bir polis memuru tarafından katledilmesi, Türkiye’nin güvenli olmadığı, diplomatların bile Türk polisine güvenmemeleri gerektiği mesajı da taşıyordu.

POLİS VE ASKER

Bu son olay devletteki sinsi örgütlenmenin boyutlarını göstermesi bakımından çok önemli bir işarettir. Devletin tüm olanaklarıyla bu örgüt mensuplarını görevden alma ve uzaklaştırma çabalarına rağmen, hâlâ “içeride varız” mesajı da verilmiş oldu. Şimdi haklı olarak, akıllara “Bu suikastçı polis gibi devlet içinde ne kadar daha örgüt elemanı var” sorusu takıldı.

Polisteki temizlik neredeyse 3 yıldır sürüyor, fakat henüz bitirilemedikleri anlaşılıyor. Kendini bugüne kadar saklayabilmiş kaç emniyet mensubu var, bunu bilmiyoruz.

Keza asker açısından da aynı soru geçerli. Halkını ve Meclis’ini bombalayacak kadar beyni yıkanmış, adanmış kaç subay, pilot, astsubay var, onu da bilmiyoruz.

Bu kurumlara yeni girişler yeterince denetleniyor mu? Devlet memuru olabilmek için liyakate daha çok dikkat ediliyor mu? Henüz bu sorulara da net yanıtlar alamıyoruz. Suikastçı polis Altıntaş’ın, 22 yaşında olması ve polis meslek yüksek okulundan 2014’te mezun olması, yeterli denetimin yapılmadığını gösteriyor.

YARGIDAKİ DURUM

FETÖ’nün en yaygın ve en etkili örgütlendiği kurumlardan birinin de yargı olduğunu gördük. Demokrasi ve laik Cumhuriyet’in güvencesi olması gereken yargının cüppe giymiş cemaat mensuplarınca nasıl işgal edildiğini hayretle izledik.

Yargının en üst kurumlarından biri olan HSYK yöneticilerinin itirafları kan donduracak cinstendi. Yargıtay’a ve Danıştay’a seçilecek üyelerin FETÖ tarafından nasıl belirlendiğini, HSYK yöneticilerinin itiraflarından öğrendik.

Acaba yargıda kendini bugüne kadar gizleyebilmiş kaç savcı ve yargıç var?

Bu tablo, devletin yargı başta olmak üzere tüm kurumlarda yürüttüğü soruşturmanın gevşetilmeden, göz yummadan titizlikle sürdürülmesi gerektiğine işaret ediyor.

Aksi halde uzun süre “Tehlike geçti” diyebilmek mümkün olmayacak.