Müzik tarihimizden unutulmaz sesler

“Ud sanatçısı ve Kocaeli Üniversitesi öğretim üyesi Enver Mete Aslan’ın ud, İstanbul lavtası ve şehrud icrasıyla hazırlanan ‘Tel Boyunca’ albümü Anadolu’da yaşamış pek çok müzik kültürüne ev sahipliği yapmaktadır. Anadolu topraklarında yaşamış ve yaşayan seslerin bir araya geldiği albüm, Enver Mete Aslan’ın besteleri ile Türk müziği tarihinde önemli konuma sahip bestecilerin eserlerinin bir araya gelmesinden oluşuyor. Bestelerde mehter müziğinden çeşitli dini ve etnik müziklere, peşrevden saz semaisine pek çok örnek ‘ud ve ailesi’ ile kaydedilmiştir. Bu aileye misafir olarak Derya Türkan, Furkan Bilgi, Ali Tüfekçi ve Serkan Mesut Halili de icraları ile müziğe katkıda bulunmaktadırlar. Müziklerin kayıt, miks ve mastering aşamalarında ise Stüdyo Trio çatısı altında Uğur Özcan ve Ferhat Uçar bulunmaktadır. Enver Mete Aslan, yurtiçi ve yurtdışında verdiği konserlerin yanı sıra yaptığı akademik çalışmalarla tanınıyor. Ud için yazdığı iki eğitim kitabı ve İstanbul Lavtası için yazmış olduğu metot kitabı bulunmaktadır.”

Gençliğimde Saadet Teyzem’den ud çalmayı öğrendim, nota okumayı da. Onu dinleyenler çift mızraptaki ustalığını överlerdi. Evmizdeki müzik toplantılarında çalardı, ben de daha sonra müziğe meraklı birçok arkadaşımla evimizin bahçesinde komşulara konserler verirdim. Bir arkadaşımız keman çalardı.

Ud öğrendikten sonra Türk müziğinin birçok notalarını Beyazıt’taki Şamlı İskender’den aldım, bestecilerle orada tanıştım. Ud çaldığım için rahmetli arkadaşım Aydın Emeç de bana bir Manol ud armağan etmişti. Bakımını da Onnik Usta’ya yaptırmıştım.

Birçok notayı da kemençe virtüözü Cüneyd Orhon bana verdi.

Unutulmaz anılarım arasında biri: İstanbul Radyosu’nun alt katındaki kantinde Fehmi Tokay’ın bir şarkısının icrasına benim de udumla katılmama müsaade etmişlerdi. Fehmi Tokay, güftesi Mehmet Gökkaya’ya ait ‘Terket beni artık sende vefa yok’ bestesinin nasıl okunması gerektiğini bize anlatıyordu.

Birlikte çaldığım üstadlar Hüsnü Anıl ve Cüneyd Orhon’du.

Barış Manço’nun ‘Dağlar’ kaydının kemençe solosunu da Cüneyd Orhon çalmıştı.

O besteyi de ilk kez aramızdan ayırdıkları Ahmet Taner Kışlalı ile birlikte Boğaz’da projelerini anlattığı yemekte dinlemiştim. O parçayı çok severmiş.

Lavta şimdi çok az çalınan, çok sevdiğim bir enstrüman.

Mesut Cemil, jübilesinde Kemani Sebuh’un popüler bestesini lavta ile çalmıştı.

Bir sazın ustaları adına düzenlenen festivalleri çok desteklerim.

İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti kapsamında 1. Uluslararası Yorgo Bacanos Ud Festivali düzenlenmişti, devamı gelmedi.

*

ENVER Mete Aslan, ‘Tel Boyunca’ albümünün girişinde, CD’nin felsefesini, amacını anlatıyor:

“15. ve 18. yüzyıllar arasında müzikler için söylenebilecek önemli bir husus var ki o da üslup meselesidir. Bestecinin ve dönemin üslubunu yansıtabilmek... Günümüz icra tarzı etkisi altında kalmadan kendi yorumun ile dönemi ve besteciyi birlik içerisinde ortaya koyabilmek... Bu çalışma için önem arz eden bir konu daha var ki, o da bu döneme ve bestecilere ithaf edilmiş yeni besteler... Dönemin müzikal yapısını yansıtabilecek ve bestecilerin kalemlerinden dokular barındırabilecek yeni müzikler üretmek ve o zamanlardaki sanata hediye etmek ama nasıl...

Ud, lavta ve şehrud ile... Barok sanat yapısının Doğu’ya olan tesirinde bulunan bazı çok seslendirmelerin katılımıyla şehrud ve lavtanın belli anlarda akur vurmaları veya dem ses olarak destek vermeleri dönem müziğinin hissedilmesi adına önem taşıdığı. Yeni besteler de bu hayal ile bestelendi denilebilir.

Şehrud, uda kıyasla bir oktav kalın olan sesi İran ve Osmanlı kültüründe yer bulmuş bir çalgı olarak doyurucu bir nitelik kattı. Bu dönemin müziğini birlikte hissedebildiğim ve müzik dünyasının en önemli isimlerinden olan Derya Türkan, Serkan Mesut Halili, Furkan Bilgi ve Ali Tüfekçi ile birlikte çalmanın onurunu yaşadım.

Bu yüzyıllarda Anadolu topraklarında doğmuş ya da sonradan gelmiş, yaşamış, üretmiş, bestelemiş ve iz bırakmış din, dil, ırk sorgulamadan sanat dostu olmuş tüm müzik büyüklerine saygıyla...”

*

‘TEL BOYUNCA’daki parçalar:

1. Levantine Suite (Enver Mete Aslan)
2. Bestenigâr Peşrev (Dimitri Kantemir)
3. Han Gazi (Enver Mete Aslan)
4. Rumeli (Enver Mete Aslan)
5. Göç (Enver Mete Aslan)
6. Armaş (Enver Mete Aslan)
7. Hazar (Enver Mete Aslan)
8. Yenikapı (Enver Mete Aslan)
9. Tekbir (Itrî)
10. Nihavend Peşrev (Gazi Giray Han)
11. Nihavend Saz Semaisi (Dimitri Kantemir)
12. Allâhu Kavuyyun Ve’l Mezid (Ali Ufki)

Her parçanın altında açıklama ve icracının adı yazılı.

*

BİR müzikseverin mutlaka dinemesi gereken bir CD.

Haftanın CD’si olarak tavsiye ediyorum.

* Kalan Müzik