Işığa gidenlerin sevgisi daha saflaşıyor... Şehitler Ölmez!

Hepimiz kaybettiklerimizin acısını yaşıyoruz. Bu yazıyı okuyan bazı kişiler sevdiklerini ışığa yolculamış bazıları ise henüz böyle bir deneyim yaşamamış olabilir.

Ben annemi, babamı, ablamı, anneannemi, 2 gencecik kuzenimi ve kedimi ışığa yolculamış birisi olarak bu yazıyı yazıyorum.

Geldiğim son farkındalık noktasını sizlerle paylaşmak ve bu farkındalığın belki de daha çok gelişmesi için sizlerin de desteğini almak istiyorum.

Dünya’daki deneyimimiz için sevdiklerimizle yaşarken kızıyoruz, öfkeleniyoruz, neşeleniyoruz, kırılıyoruz, gülüyoruz, küsüyoruz ve binbir çeşit farklı duygu hissediyoruz.

Çevremizde fiziksel olarak bizimle beraber olan ama aslında varlığını hissetmediğimiz o kadar çok insan var ki... Birisinin sizinle olması yada hayatınızda olması zihinsel olarak ve kalben de sizinle olduğu anlamını taşımıyor.

Sevdiklerimizi kaybettimiz zaman yaşadığımız acıdan onların sevgisini hissedemez oluruz, zamanla acı o kadar zorlar ki, acımıza karşı algımızı kapatırız. Ve acıyı görmekten onu hissetmekten kaçtığımız zaman süresince o sevgiden de kaçarız.

Lakin acıya bakmaya ve onu olduğu gibi kabullenmeye başladığımız zaman onu hissederiz ve onun altındaki sevgiye ulaşırız.

Sevdiklerimiz maddesel hayata veda ettikleri zaman artık o bedende değillerdir. Lakin artık onlar her yerdedir.

Işığa yolculuk yapan sevdiklerimizin sevgisi artık tamamen saftır. İçinde dualite, karmaşık duygular, kızgınlık ve öfke yoktur. Sadece saf sevgi vardır.

Saf sevgiyi hissetmeye kendimizi açtığımız zaman onların varlığını, bedenlerinde oldukları dönemden çok daha fazla hayatlarımızda hissederiz.

O saf sevgi sonsuz, sınırsız, mekansız ve zamansızdır. Kaybetmenin acısını hissettiğiniz zaman belki de gidişine ve tüm yaşanılanlara dair öfke hissedeceksiniz. Ben hissettim ve bunu çok iyi biliyorum. Biliyorum diyorum lakin öğreneceğim çok şeyin olduğunu belki de daha henüz hiçbirşey bilmediğimi de biliyorum...

Öfkenizi de serbest bıraktıktan sonra artık onların saf sevgi olduklarını ve sevginin kaynağından bizleri hiç olmadığı kadar desteklediklerini ve hiç olmadığı kadar bizimle beraber olduklarını hissedecek ve yaşayacaksınız.

Belki de onları en mutlu edecek olan artık dünyayı değiştirmeye çalışmadan, önce kendimizi ve çevremizi sevginin kaynağı ile yaşamaya başlamamız olacaktır.

Hepimiz için kendi bedenini bırakan tüm ruhların önünde saygı ve sevgi ile eğiliyorum... Ve tüm kalbimle teşekkür ediyorum... Sizler ölümsüzsünüz...

Sevginin kaynağının gücü sizinle, yeter ki onu kalbinize davet edin...

Sizi seven bir Can...