Yavuz’u da geç anaya küfre gel

Amaç ne?
En can acıtan, en vuran bu çünkü.
Dikkat edin, bunu en çok kullanan biziz, belki de tek.
Her ülkede küfürler var ama anaya, babaya sayan söven denilince biz birinciyiz.
Nasıl bir çirkinlik, nasıl bir ayıp ve günah...
Anadan doğan bir insanın, sıcaklığını hissetsin ya da hissetmesin, terk edilmiş bir evlat dahi olsa, anadan memnuniyetsizler bile yaşasa, bir kadının hayat verdiği bir can, nasıl olur da sayıp söver anaya?
Hele başka birinin canı olan anaya...
Çocuğu ölmüş anaya, çocuğuna bakmak için sabah akşam soğukta peçete satan anaya, kanser hastası olup da kendi tedavisini parasızlıktan es geçmiş anaya, dayağa çocukları için katlanan anaya, yemeden yediren anaya...
Çocuğu, evladı için canını verecek anaya...
Ana, anne böyle bir şey.
Her kim ki ona sayar söver, bir gün, bir yerde cezasını çeker.
Kimsenin başbakanın ölmüş anasına küfür etme hakkı yoktur.
Ayıp, artı günahtır.
Geriye de teper bence.
Ha gelelim Yavuz Böngöl’e...
Nasıl bir saçmalık bu?
Okuduk, kasedi de dinledik.
Ahmet Hakan zaten sağlamcıdır, işi boşa bırakmaz.
Alenen söylemişsiniz.
Bence cumhurbaşkanı da sevmemiştir bu yorumlarınızı kesinlikle. O derece.
Neyse Berkin huzur içinde.
Anası da bize emanet ülkece.
Bizim anamız ülkece, laf ettirmeyiz soluk aldığımız sürece.
Yavuz, şarkılarını da al, git be..