İsteyen suçlu, verilen masum

Düşünün izin için belediyeye başvuruyorsunuz.

Bir işadamı böyle bir işi için nereye başvuracaktı?

Türkiye’de ikinci bir devlet mi var, oraya mı?

Belediye istediğine vermiş, istemediğine vermemiş.

Canı sağ olsun.

Zaten bu yönetimden adil bir davranış bekleyen yoktu.

* * *

Ama benim anlamadığım Türkiye’de bu hükümetle başlayan yeni hesap sorma biçimi.

Başbakan, izin vermediği kişiden, "Neden başvurdun" diye hesap soruyor.

Herkesin gözünün önünde yaptığı Yüce Divanlık kıyaklarla verdiği hakları, oluşturduğu medyayı nedense hiç ağzına almıyor.

Bakın Sabah’ın durumuna.

Dünyanın hangi demokrasisinde böyle bir şey mümkün olabilir?

İhaleye girmek isteyen işadamları caydırılıyor.

Başında bir yakının bulunduğu şirketin ihaleye tek başına girmesi sağlanıyor.

Sonra Başbakan bizzat devreye girip, fiyatı düşürtmeye çalışıyor.

Neyse ki olmuyor.

Fakat hiçbir özel banka, ihaleyi alan yakın akrabaya bu krediyi vermeye yanaşmıyor.

Başbakan bunun üzerine tekrar devreye giriyor ve iki kamu bankasına "talimat vererek" gerekli meblağı buluşturuyor.

Bu kişi kim?

Daha önce rafineri sözü verilen kişi. Şirketinin başında bayağı yakın bir akraba var.

Türk siyasi tarihinin yakın geçmişine bakarsanız, bunların her biri Yüce Divanlık işler.

Bunların onda biriyle Yüce Divan’da yargılanan başbakanlar, bakanlar gördük.

Başbakan’ın çabaları bununla da bitmiyor.

Şimdi bu "ahlaki" operasyonun son aşamasına geliniyor.

Kamu bankalarından alınan kredi de akrabayı kesmiyor.

Sabah Grubu’nu bedavaya mal etmek varken niye bir de para verilsin.

Başbakan yine devreye giriyor.

Hamili kartın küçük bir bankası var.

Bu bankanın mevduat toplama izni yok.

Dolayısıyla öyle fazla para etmiyor.

Oysa mevduat toplama izni olsa satılıp, belki de oradan gelen parayla Sabah’ın borcu ödenecek.

Öyleyse çözüm basit.

Akrabanın bankası Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu’na (BDDK) başvurup "mevduat toplama izni" istiyor.

Bu izin çıkarsa, o zaman bankanın değeri çok artacak ve onun satılmasıyla Sabah’ın parası ödenecek.

* * *

Güzel plan değil mi?

Sabah Grubu böylece bedavaya getirilmiş olacak.

BDDK bugünlerde bu başvuruyu inceliyor.

"Yok artık bu kadar da olmaz" diyorsunuz değil mi?

Olur, olur.

Bakın bankanın genel müdürü daha izin çıkmadan, gazete gazete dolaşıp, mevduat toplamaya başlayacaklarını ilan ediyor.

Belli ki Başbakan’dan "tüyo"yu almış, birileri ona güvenceyi vermiş.

Diyeceksiniz ki BDDK "özerk bir kurum". Başbakan’ın ne etkisi olabilir?

RTÜK de özerk bir kurum değil miydi?

SPK da güya değil mi?

Bakın dün Dengir Bey iftirayı atıyor, ardından SPK açıklama yapıyor.

Aynı özerk SPK nedense, Sabah’ın kazıklanmış yatırımcısının sırtından anlaşma yapılmasına ses çıkarmıyor.

Başbakan’ın, bir şirketin káğıtlarına yönelik saldırısına karşı, "yatırımcının hakkını" korumak için küçük parmağını oynatamıyor.

* * *

Ne muhteşem özerklik değil mi...

Giderek bütün dünyanın gözüne batmaya başlayan şey işte budur.

Keyfi yönetim.

Akraba-u taallukat idaresi.

Saddamlaşma...

Bendensen alırsın, değilsen nah alırsın zihniyeti.

Bu telaş, bu hiddet, bu celallenme, hem Türkiye’de hem dünyada giderek yükselen bu mırıltılardan kaynaklanıyor.

Yolsuzluklar ortaya çıktıkça telaş artıyor, o da tek parti diktası heveslerini artırıyor.

Başbakan’dan hafta sonunda, sadece izin vermediği dosyaları değil, verdiklerini de açıklamasını hassaten bekliyoruz.

Verdiklerinin başında hangi yakınlarının bulunduğunu da...