Eğitim sistemimize Güney Kore modeli mi?

Yani "eğitimi" işaret ediyor.

Dünyanın neresinde olursanız olun her derdin ilacı "eğitim".

Yaklaşık 10 gün kadar önce Türk Eğitim Derneği Başkanı Selçuk Pehlivanoğlu ile "eğitimi" tartışmıştık.

Pehlivanoğlu, Ankara’da üç gün sürecek geniş kapsamlı bir uluslararası eğitim forumuna hazırlanıyordu.

28-30 Ocak tarihleri arasındaki "Eğitim Hakkı ve Gelecek Perspektifleri" başlıklı forumdan nasıl bir sonuç çıktı?

Soruyu dün TED Başkanı Selçuk Pehlivanoğlu’na yönelttim.

En somut sonuç şu:

Türk Eğitim Derneği, eğitim sistemimiz için "ulusal program" niteliğinde bir yol haritasına talip olmuş.

Pehlivanoğlu "Yurt içinde ve dışından uzmanlardan oluşacak bir ekip kuruyoruz. Hemen işe girişiyoruz" diyor.

Peki neler olacak bu "ulusal programda"?

Pehlivanoğlu sayıyor:

"Okul öncesinden üniversitenin sonuna kadar tüm eğitim aşamalarını masaya yatırıyoruz. Eğitim kaynaklarını ve kalitesini, yaşlarına göre öğrenci sayısını, yaşam boyu istihdamı sağlayacak temel becerilerin nasıl kazanılacağını, en ince ayrıntısına kadar çözümleri kapsayacak".

ŞEMSİYE KURULUŞ OLABİLİRİZ

Türk Eğitim Derneği, yol haritasını çıkartırken "tarafsız" sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliği yapacak.

Pehlivanoğlu "tarafsız" sözcüğünün üzerinde önemle duruyor.

"Zira" diyor "Eğitim siyasal taraftar toplama ve hakim grupların ideolojilerini yaymalarının bir aracı görülmemelidir".

Kaliteli bir eğitim için işin "püf" noktası işte burada yatıyor.

İşin içine ideoloji karışmayacak.

Türk Eğitim Derneği, eğitimde işbirliği yapacak STK’lar arasında koordinasyonu da üstlenmeye hazır.

"Şemsiye bir kuruluş olmak için yeterli bilgi, birikime ve sorumluluğa sahibiz" diyor Pehlivanoğlu.

Forumun konuşmacılarından bir tanesi de Güney Kore Eğitim Geliştirme Enstitüsü eski Başkanı Prof. Chong Jae Lee.

Pehlivanoğlu, Prof. Lee’nin anlattıklarından çok etkilenmiş.

50 yıl kadar önce bölgenin en yoksul ülkesi olan Güney Kore bugün teknolojide dünyanın sayılı ülkeleri arasında.

Yoksulluktan uzun vadeli bir "eğitim ulusal programı" sayesinde sıyrılmış.

Eğitimde "Güney Kore" modeli bize neden uymasın?

KAGİDER: Kadınların en önemli hak ve özgürlük sorunu türban değil

KADIN haklarını savunanlar günlerden beri devam eden "türban" tartışmalarını kaygıyla izliyor.

Türbanın nasıl bağlanacağı tartışılırken kadınla ilgili diğer şeyler unutuluyor çünkü.

Oysa Türkiye’de kadının durumu tüm çıplaklığıyla ortada.

İlköğretim çağındaki 684 bin kız çocuğu okula gitmiyor.

Eğitim hakları göz ardı edilmiş.

Her dört kadından üçü yani 20 milyon kadın çalışmıyor.

İş hayatının, ekonominin dışında tutulmuş.

Çalışan kadınların yüzde 66’sının sosyal güvenlik hakları yok.

Üstelik gündemde olan Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası yasa tasarısı iş hayatında kadın-erkek eşitsizliğini gidermekten çok uzak.

İşte bu yüzden KAGİDER’in dünkü açıklaması çok yerinde.

Ne diyor KAGİDER (Kadın Girişimciler Derneği) açıklamasında?

Yukarıda saydığım, kadınlarla ilgili verilere yer veriyor.

"Ülkemiz kadınlarının tek ve en önemli hak ve özgürlük sorunu üniversiteli kızlarımızın türban takma hakkı değildir. Eğitim, çalışma, sosyal güvenlik hakları, şiddete maruz kalan kadınların hakları, karar mekanizmalarında yer almayan kadınların hakları da savunulması gereken, çözüm önerilerinin eşzamanlı olarak bulunması gereken çok öncelikli kadın haklarıdır".

KAGİDER uyarıyor.

"Kadının bütünsel olarak özgürleşmesi önündeki engeller kaldırılmadan salt türban özgürlüğünün güvence altına alınması endişe vericidir".