Kendini ateşe attığının farkında değil

“Ben çarşaflı gittim eşime, önce çarşafı çıkardım, eşarp taktım. Sonra da başımı açmaya karar verdim. Çünkü eşimin gözünün hep dışarıda olduğunu düşünüyordum” diyor genç okurum. O adamın resmi nikâhlı eşi olduğunu bile bile imam nikâhıyla evlenmeye razı olmuş. Evden ailesinden kaçıp evlenmiş. Kendisinden büyük, kadınlara kızlara düşkün, çapkın ve yalancı bir adamla hem de... Ne kadar yanlış bir seçim, ne kadar safça ve şaşkınca... Nedeni ailesinden baskı görmesi. Baskı derken, kendini ateşe attığının farkında bile değil, ne yazık ki..."

Haberin Devamı

Ben doğuma gittiğimde bile erotik film izlemiş

Merhaba Güzin Abla, ben dört yıl evvel telefonda tanıştığım, benden 14 yaş büyük biriyle kaçtım.
Kaçtıktan beş gün sonra aileme gidip zar zor onaylarını aldık ve dini nikâh yaparak evlendik.
Çünkü eşim resmi olarak başka bir kadınla evli ve aynı zamanda iki çocukluydu. Fakat eşiyle üç yıldır ayrı yaşıyordu, mahkemeliktiler.
Ben bunu kaçtıktan sonra öğrenmiştim.
Aslında çok severek gitmedim ama ailem artık çok kısıtlamalar koymuştu ve bir kaçış içindeydim.
Tek çarem biriyle gitmekti sanırım.
Her neyse, ilk zamanlar evlendiğim adam, beni önemsiyor ve seviyordu.
Fakat iki yıl içinde biz çok değiştik; anlaşamadık, kavgalar ettik.
Çünkü birbirimize tamamen zıt karakterlere sahip iki eş gibiydik.
Ben eşimi çok kıskanmaya başladım, çünkü hep beni değiştirme çabası içindeydi. Beni daha çekici bulmak istediğini düşünüyordum.
Kendisi oldukça sosyal ve çevresi genç kadınlarla dolu biri.
Sonra da başımı açmaya karar verdim; çünkü eşimin gözünün hep dışarıda olduğunu düşünmeye başladım.
Ben onu kıskandıkça, o sanki kasıtlı yapar gibi kadınlarla çok samimiydi.
Benim her istediğimi yapıyor, alıyor.
Fakat ben Allah’tan sadece sadık bir eş istemiştim; oysa ona zerre kadar güvenim yok.
Çünkü yalanlarla dolu bir dünyası var.
Ben doğuma gittiğimde bile televizyondan erotik film izlemiş ve ben bunu öğrendiğim o an nefret ettim ondan.
Ve sonraki her yalan söyleyişinde, bir kez daha nefret ettim. Şimdi ona karşı buz gibiyim.
Hiçbir şey hissetmeden yaşıyorum, bazen nefes bile alamıyorum.
Şimdi beraberliğimizin dördüncü yılı ve ben artık şiddet de görüyorum, ihanet de.
15 aylık kızım var, çekip gidemiyorum, ailemin durumu da kötü.
Onlara da söyleyemiyorum.
Bu böyle devam ederse, intihar bile düşünüyorum ama kızıma kıyamıyorum.
Onu yalnız bırakmaktan korkuyorum.
Bana lütfen bir yol gösterin...
? Rumuz: Yanlış evlilik

Yazarın Tüm Yazıları