İzin istiyorum

Sevgilimden...
“Yedi sene önce, sen ve ben bir maceraya atılmıştık, neler olacağını, nasıl bir hayatın bizi beklediğini bilmeden. Biraz da kaçarak, geriye bakmadan. Şimdi altı yaşında kızımız, tavşan, kaplumbağa, Maribel, 11 ton eşya ve en önemlisi güçlü ailemizle birlikte geri dönüyoruz. İnanılmaz güzel ve mutlu bir yedi yıl yaşadık ama artık yeni maceralara atılma zamanı. Yeni evimizde, yeni hayatımızda daha mutlu bir yaşamın bizi beklediğine eminim. Yolumuz açık olsun! Seni, sizi seviyorum ve dört gözle sizi bekliyorum. Baba.”
Ağlamaya başladım.
O yüzden seviyorum sevgilimi, kızımın babasını...
Adam gibi adam olduğu için.

*

Benim için, bizim için bir dönem kapanıyor. İnşallah güzel bir yeni dönem açılacak.
Bir sürü mail aldım, merak etmeyin, tavşanımız Hımm, sağ salim burada. Evin içinde fır dönüyor, heyecanlı, her tarafı keşfetmeye çalışıyor, ben de kabloları ondan korumaya çalışıyorum.
Alya, oyuncaklarını yerleştirmenin derdinde. Çok işimiz var, 11 ton eşya, yerleştirilmeyi bekler.
Annem, ablam yardıma geliyor.
Sizden izin istiyorum, bir hafta, ben boş bir evi yuvaya dönüştürmeye çalışacağım. Sonra hayata, yine hep birlikte devam ederiz.
Gitmeden önce, size de teşekkür etmek isterim, bu yedi yıl boyunca bana destek verdiniz, beni ailenin “deli kızı” olarak kabul ettiniz, anlayış gösterdiniz, zaman zaman tahammül ettiniz. Gazeteme de teşekkür ederim, dış temsilci filan değildim ama onlar da beni idare ettiler. Tekrar tam gaz çalışabilmek, iyi fikirler bulabilmek ve yaptığım işten yine zevk alabilmek için, ailemizin huzurlu olması gerekiyor. Bu bir hafta onun için uğraşacağım, gelecek hafta görüşmek üzere...