YavaÅŸ giden otomobillerle yarışırım onların arasında da beni rakip görenler var

Dokuz yıla sığdırdığı 49 Türkiye rekoru ile buralarda tek rakibi yine kendisi. Hatta erkeler arasında bile onu Türkiye’de geçebilen sadece tek bir kiÅŸi var. Yürüyüşçülere, atletizm camiasında çoÄŸu kez ‘atletizmin üvey atletleri’ derler. Ä°ÅŸte rekortmen yürüyüşçü Yeliz Ay da, ÅŸimdiye kadar geçirdiÄŸi sıkıntılarla bu durumu sıklıkla yaÅŸamış biri.20 kilometreyi yolda 50 dakikanın, pistte ise 49 dakikanın altında yürüyen ilk Türk kadın atleti Ay ile hem yaptığı sporu hem de yaÅŸadıklarını konuÅŸtuk. Her kilometresi vücuduma ayrı bir ıstırap veriyor, dediÄŸi yollarda başından neler geçiyor? Yürüyüş sırasında, yanından geçen otomobillerle neler yaşıyor? Bu kadar yürüyen birine ayakkabı dayanıyor mu? Ve neden yürüyor? Ä°ÅŸte Antalya’da bir antrenman sonrası bizimle paylaÅŸtıkları...Neden yürüyorsun?- Çünkü, yürüyebiliyorum. Yürüyecek kadar sabırlı, yürüyüş tekniÄŸini uygulayabilecek yeteneÄŸe, esnekliÄŸe ve dayanıklılığa sahibim. Ayrıca yürümekle yollar da aşınmıyor ki...Kilometrelerce yolu yürürken ne düşünüyorsun?- Her gün 25 kilometre yürüyorum. Neler düşünmüyorum ki, yürürken rüya bile görüyorum. Çıkışla varış arasında sanki bir ömür geçiyor. Mutlu da bitse, hüzünlü de, yarışmaktan her zaman keyif alıyorum. Kulağımda hep müzik var. O olmayınca, gelecek planları yapar, ailemi düşünürüm. Çok nefes almak zorunda kaldığım için beyine daha çok oksijen gidiyor ve daha çok düşünebiliyorum. Yürüdükçe vücudum mutluluk hormonu salgıladığı için kendimi daha iyi hissediyorum. Åžimdiye dek ne kadar yol yürüdün?- Dünyayı dolaÅŸmışımdır herhalde. Olimpiyatlardan önceki son üç ayda Atina’ya gidiÅŸ-dönüş yapacak mesafeyi yürümüştüm.En yakın rakibin senin kaç metre gerinden geliyor?- 20 kilometreyi geçen yıl 1.34.57 yürümüştüm. Benden sonra en iyi dereceyi 1.55.02 ile Fatma Örmeci yapmıştı. Metreye vurursak 4 kilometre yapıyor. Yürürken yanından geçen taşıtlarla yarıştığın oluyor mu?- Yürürken, yanımdan geçen araç ÅŸayet yavaÅŸ gidiyorsa, onu rakip olarak görüyor, çaktırmadan tempo yapıyorum. Yollarda öyle olaylar yaşıyorum ki, bazıları benimle kafa mı buluyor nedir! Otomobil kullananlar arasında bile beni rakip görenler var. Bir süre yanımda gidiyor. Ben atak çekince de gazlıyorlar.SEN NE FANTEZÄ° YAPIYORSUN ÖYLE!Yollarda yürürken ilginç ÅŸeylerle karşılaşıyor musun? Laf atanlar oluyor mu?- Sonuçta bir genç kızsınız ve yolun en saÄŸ ÅŸeridinden yürüyorsunuz. Laf atanlar mı, bisikletle takip edenler mi? Sen niye böyle yamuk, çarpık yürüyorsun? Derdin ne, yoksa sakat mısın? Neler neler diyorlar... Hatta azıtıp, ‘Sen ne fantezi yapıyorsun öyle’ diyenler bile oldu. Ama hep aynı parkurda yürüdüğüm zamanlarda yol kenarındaki esnafın yardımlarını da görüyorum. Bazı büfeciler, ‘Abla su lazım mı’ diye sorup sıcak havalarda başımdan su döküyor.Antrenmanlar dışında da taşıta binmek yerine yürüyor musun?- Oldum olası yürümeyi çok severim. Sanki annemin karnından yürüyerek çıkmışım. Yürüyüş artık yaÅŸamımın bir parçası. Özel yaÅŸantımda bile otobüse binmek yerine, yürümeyi tercih ediyorum. Bazen atlet olmayan arkadaÅŸlarla yürüyoruz. Kendimi bir kaptırıyorum. Arkamdan ‘hop, hop, ağır ol’ diye bağırıyorlar.Yolun hiç bitmeyeceÄŸini düşündüğün oluyor mu?- Bitmeyecek yol yok ki. Her bir yolun sonu var. Mutlaka iyi ya da kötü biteceÄŸini biliyorum. Bu kadar ıstıraba deÄŸiyor mu dediÄŸim zamanlar da oluyor. Ancak bir adım öndeki rakiplerime uzak düşmemek için zorlanıyorum. Ya da kendimden bir adım önde bitirmeyi hedefliyorum.Sana yürümek ne kazandırdı?- Her ÅŸeyden önce, hayatla mücadele gücü kazandırdı. Her yolun biteceÄŸini biliyorum sonuçta. Bir ÅŸeye baÅŸlayınca sonunun geleceÄŸini biliyorum. Zorlandığın anda pes etmek deÄŸil, dayanmak önemli. Avrupa’da yürümediÄŸim cadde kalmadı. Bütün Avrupa’yı dolaÅŸtım. Yürüyüş, bana her ülkeden arkadaÅŸlar kazandırdı. Yeni yılda 30 ülkeden onlarca yılbaşı tebriÄŸi geldi.AYAKKABI İÇİN NIKE’TAN Ä°LGÄ° BEKLÄ°YORBu kadar yol yürümeye ayakkabı dayanıyor mu?- Ayakkabı, bütçemin en büyük deliÄŸi. Ãœstelik uygun ayakkabıyı Türkiye’de bulamamanın sıkıntısını da yaşıyorum. Çok ince tabanlı, özel bir ayakkabı giyiyorum. Fiyatı da 120 Euro’cuk (200 YTL). Paraya kıyıp da her antrenmanda giyemiyorum. Benim aylık idmanım 600 kilometre. Ancak giydiÄŸim ayakkabıların ortopedik özelliÄŸi 450 kilometreden sonra bitiyor. Ondan sonraki kilometreler ise ayaklarıma azap veriyor. Ayrıca deforme olduÄŸundan sakatlıklara da neden olabiliyor. Ancak her ay yeni bir ayakkabı alacak lüksüm de olmadığı için idare ediyorum. Sponsorum Vestel ama ayakkabı için de Nike’tan ilgi bekliyorum.Yürürken acı çekiyor musun?- Yürüyüş, baÅŸlı başına bir ıstırap sporudur. Kalçadan deÄŸil, belden adım attığımız için bu bölge yoÄŸun bir darbeye maruz kalıyor. Belimde yumrular oluÅŸtu. Her gün masajla bu yumruların büyümesini önlüyorum. Çok acı çektim ama bunu neden yaptığımı biliyordum.Çaktırmadan hiç iki ayağını yerden kesip koÅŸtuÄŸun olmuyor mu?- O konuda tilki deÄŸilim. Çünkü yarış sırasında böylesine bir kurnazlığı ve hileyi düşünemiyorum. Kurnazlık için konsantre olursam, yarıştan koparım.Daha ne kadar yürüyeceksin?- Henüz bir tarih çıkarmadım. Yollar ne zaman biter, ya da beni ne zaman bırakırsa o zaman fren koyacağım. Åžu anda hedefimde 2008 Pekin Olimpiyatları oyunları var. Orada madalya alacağım dersem garip karşılamazsınız deÄŸil mi? BeÅŸ yıl önce aynı dereceyi yürüdüğüm Athanasia Tsoumeleka, Atina’da baÅŸardı. Pekin’de sıra bende. Yunanlı dostum Athanasia’nın evinde kutladığımız onun olimpiyat ÅŸampiyonluÄŸu bana hem sevinç hem de umut verdi.Maddi durumun nasıl?- 2004 yılına kadar hep cepten yemiÅŸtim. Vestel sponsor olduktan sonra maddi açıdan artıya geçtim, sınıf atladım. Önceki yıllarda kampları kendi çabamla yaptım. 2000-2001 yılında BeÅŸiktaş’ta Serdar Bilgili’nin büyük desteÄŸini görmüştüm. 8-10 ay bir voleybolcunun maaşının yarısını alırken birilerinin ‘Bir atlet bu kadar kazanır mı?’ demesi üzerine maaşım kesilmiÅŸti.O kadar hızlıyım ki evde kaldımBu yürüyüş hızına evleneceÄŸin erkek nasıl ayak uyduracak?- O yüzden evde kaldım. Adımlarıma uyacak erkek bulabilirsem evleneceÄŸim. O hızlanamazsa ben onun adımlarına ayak uyduracağım.Hiç peÅŸinden koÅŸup da seni yakalamaya çalışan erkek oldu mu?- Bu soruyu iki anlamlı sordunuz herhalde... KoÅŸucu ve yürüyüşçü deÄŸilse fiziksel anlamda bir erkeÄŸin benim performansıma yetiÅŸmesine imkan yok. EÄŸer iÅŸin içine aÅŸk girerse, ben de çok çirkin bir kız sayılmam hani. Ancak gördüğünüz üzere henüz kimse beni yakalayamadı.ATÄ°NA’DA BENÄ° UNUTTULARAtina Olimpiyatları’na antrenörsüz gitmiÅŸtim. Yarışma günü de kafiledeki herkes EÅŸref’in (EÅŸref Apak) müsabakasını izlemeyi tercih etmiÅŸti. Beni Atina’da unutmuÅŸlardı. Bana turu okuyacak, hangi tempoda gitmem gerektiÄŸini söyleyecek tek bir kiÅŸi bile kalmamıştı. Her ÅŸey altüst oldu. 12. km’de bir arkadaşım geldi yanıma, biraz toparlamaya çalıştık ama sonuçta müsabakayı 33. bitirdim. EÄŸer yarışın en başından itibaren yanımda bir antrenörüm olsaydı, derece bile alabilirdim.VÄ°TRÄ°N YÃœRÃœYÜŞÜHer gün yürüyor musun?- Haftada bir gün iznim var. Ä°zin günümü vitrin yürüyüşü yaparak geçiriyorum, vitrinlere bakıyorum. Yani aslında nonstop yürüyorum, haftada 150 kilometreyi buluyor. Yarış döneminde biraz fren koyuyorum, 110-120 kilometreye kadar düşürüyorum.Bu kadar yol yürümekten hiç sosyal yaÅŸamın oluyor mu?- Yürümek ve iyi spor yapma uÄŸruna her ÅŸeyi askıya aldım. Ailemi bile aylarca göremediÄŸim oluyor. Artık ailem nerede olduÄŸumu takip edemez duruma geldi. Bir bakıyorsunuz daÄŸda, bir bakıyorsunuz ÅŸehir trafiÄŸindeyim.20 kilometrelik bir rekor yürüyüşünden sonra kaç kilo kaybediyorsun?- Ä°klime ve içtiÄŸim suya baÄŸlı. 2 kilo kadar verebiliyorum.Â