Güneşi izleyen ulus

Akıllarında her zaman güneşin gittiği yer vardı.

Orta Asya'dan Hazar'a, Mezopotamya'ya...

Güneşin peşinden gittiler.

Oradan Batı Anadolu'ya...

Güneş önde, arkada Türkler.

Osmanlı sultanları belki de genlerindeki güneşi izleme güdüsünün farkında olmadan, seferlerini güneşin gittiği yere doğru aralıksız sürdürdüler.

Gidebildikleri kadar gittiler.

Güneşin peşinden.

*

Yeryüzünde tarih boyunca böyle güneşi izleyen, güneşin peşinden giden bir başka ulus yok.

Bir gün geldi güneşi izlemek zorlaştı.

Artık ordularla güneşi izlemek olmuyordu.

Güneşin peşindekiler; tahta bavullarını alıp, İş ve İşçi Bulma Kurumu'nun önünde kuyruklara girerek... Elçiliklerin bahçelerinde sıra olarak... Konsolosluklardaki sağlık görevlilerine pipilerini gösterip sağlıklı olduklarını kanıtlayarak...

Bu sefer bir başka yoldan güneşin gittiği yere doğru yola koyuldular.

Kaç milyon Türk var güneşin gittiği yol üzerindeki o ülkelerde bilmiyorum.

Üç milyon?..

Beş milyon?..

Önceki sene Alaska'ya giden gazetecilerimiz orada dahi Türkleri gördüler.

Üstelik yine akıllarında güneşin peşinden gitmek vardı.

*

Güneş; aydınlıktır-uygarlıktır.

AB kararları ne olursa olsun, Türkler güneşin peşini bırakmayacaklar. Şartlar-kararlar-tavırlar elverse de, elvermese de.

Bugünlerde yaşadığımız olaylar, AB kapılarında sürünmeler, karanlığı isteyen azınlıkların (Bunu AB kararı belli olduktan sonra yazacağım) ihaneti, kimi ahmaklıklar olsa da, olmasa da...

Çok çok bir duraksamadır bu.

Bu ulus kararlı.

Türkler güneşin peşinden gidecekler.

Ta ki; ışığı-aydınlığı-güneşi kendi yüreklerinde ve beyinlerinde hissedene dek.

Güneşin peşinde bu ulus...