Zarf da mazruf kadar önemlidir

Elimde bir mektup:

Zarfın sağ üst köşesinde adım ve gazetenin adresi.

Eciş bücüş.

Ne bir gönderici ismi ne adres.

Herhalde bir ihbar mektubu.

İsmini, kurumunu yazmaya çekinmiş.

Birşeylerden korkuyor olmalı.

Zarfı açıyorum:

Büyük ve renkli harflerle 'PİŞMANIM' sözüyle karşılaşıyorum.

Yine düşüncem değişmiyor.

Olsa olsa, güçlükle ilkokulu tamamlamış biri.

Yok yok, belki de çeşitli nedenlerle okuma imkanı bulamamış, dışardan diploma almış.

İşte böyle.

Kafamda değişik senaryolar, yazıyı okumaya başlıyorum:

Şaşırıyorum.

Bir yükseköğretim programına yerleşememiş, yeniden sınava girmek isteyen bir aday.

Yani lise mezunu ve üniversite adayı.

Bir yazıya, bir imla hatalarına, bir usluba bakıyorum:

Ne mektup yazmayı biliyor, ne de imla kurallarını .

Ama üniversiteli olacağına inanıyor.

Gerçi hazırlık sürecinde sorunları var.

Geçtiğimiz yıl kazanamamış.

Bu yıl 'sil baştan' çalışmaya başlamış.

İstediği bölümü ve üniversiteyi kazanma konusunda umutlu, puan hesaplamalarını irdeliyor.

Kendi durumunda olanlara haksızlık yapıldığını anlatıyor.

Sorunu kamuoyuna duyurmamızı istiyor.

Ama mektup zarfını bile yazamayan, sorunlarını aktarmakta zorlanan bir üniversite adayı.

Eskiler 'zarfa değil mazrufa bakmalı' derler.

Zarfın değil zarfladığınızın daha önemli olduğunu anlatmak için.

Bir şeyin dışının değil tamamen içeriğinin önemli olduğu düşüncesi.

İster hoşlanan ister hoşlanmayın, eskide kaldı.

Günümüz imaj dünyası.

Yani pazarlama ve vitrin en az malın kendisi kadar önem kazanmış durumda.

Gençler!

Siz siz olun,

Böyle şeylere dikkat edin.

Hem bizzat kendiniz hem de kendinizle ilgili olarak içerik kadar görünüme de, mazruf kadar zarfa da önem verin.

Benden söylemesi.