Savaş monologları

Aslında ben gereksiz-fazla utangacımdır...

Kimi eş-dost sohbetlerinde ‘‘Ya birazdan utanılacak bir sözcük söylersem’’ diye peşin olarak utanır, ağzımı asla açmam...

Rengim kızarır, gözlerim yuvarlaklaşır, hiç kıpırdamadan herkese tek tek bakarım...

Bakarım; söylemediğim şeyi söyleyeceğimi anladılar mı?..

‘‘Niye aniden sustu?’’ sorularına muhterem karım yanıt verir:

‘‘Utandı...’’

Toplanırlar başıma...

‘‘Bunda utanılacak bir şey yok ki... Aha bak ben de ‘Ekonominin istikrar içinde büyümesi' diyorum... Bunda ne var?.. O utanılacak şeyi söylemediğine göre niye utanacaksın?.. Hani insan utanacak bir şey söylediğinde utanır da, utanılmayacaksa niye utansın.. Hadi çık televizyonun arkasından, bak ‘Berivan' başlıyor...’’

*

İşte dünkü yazım böyle bir şeydi...

Gereksiz utanmak...

Bunda utanılacak bir şey yok...

Nitekim Kartal'da savaşı protesto edenler ‘‘Biz de ABD Doları istemiyoruz’’ diyerek 1 dolarları yere fırlattılar da, izleyenler yerdeki dolarları hemen toplayıp ceplerine attılar...

Bu savaş meselesindeki iki zihniyeti daha iyi ne anlatabilir?..

*

Ben asıl Kadıköy Kaymakamı'na yanarım...

‘‘Vajina Monologları’’ oyununu yasaklıyor ama, adını söylemekten utandığı için neyi yasakladığını söyleyemiyor...

Bunda utanılacak bir şey var mı?..

Yok...

Nitekim gazetelerde çarşaf çarşaf, televizyonlarda saatlerce ‘‘Vajina Monologları’’ yer alırken, entelektüeller akın akın tiyatronun önünde toplanacaklar...

Ki bakacaklar; bu şeyin konuşması nasıl oluyor?..

*

İşte tam bu sırada benim ya da benim gibi düşünenlerin ‘‘savaşa karşılık dolar üzerinden çingene pazarlığı’’ diye utanmaları tuhaf kaçtı...

Zaten ‘‘savaj monologları’’ böyle başlıyor...

Bir yanda utananlar, öte yanda niye utanacaklar?..

Bence de neye utanacaksınız?..

Niçin utanacaksınız?..