Top yuvarlak

Tayyip Erdoğan 2003’te ilk Başbakan olduğu gün, bir espri yapmıştı Ömer.

Demişti ki:

-Başbakanlığı basamak olarak kullanıyor, onun asıl hedefi Fenerbahçe’ye başkan olmak.

Ne gülmüştük ama...

* * *

Aziz Yıldırım’ın ilk seçildiği kongreyi hatırlıyorum.

- 1 oy farkla kazandı.

İşte o 1 oy var ya, herkes onu kendi oyu addetti. Ve “sâyemde” demeye hak kazandı.

-Sâyemde.

Ne güzel, değil mi?

Demokratik seçimlerde 1 oy’un bile çok önemli olduğunu, o gün daha iyi anladık.

* * *

Aynı yıllarda...

Tenis Kulübü Başkanlığı’na bir arkadaş aday oldu.

-Olma dedik, kazanamazsın.

Dedi ki:

-Herkes bana oy vereceğini söylüyor, neden kazanmayayım.

E sen bilirsin.

Seçime katıldı.

1 oy aldı.

O da kendi oyu.

Demek ki eşi bile oy vermedi. Bari 2 oy çıksaydı, eşi suçüstü yakalanmayacaktı. Çok güldük.

* * *

Şike muhabbetleri bütün hızıyla sürüyor.

Yasa değişti.

Meclisten de geçti.

Çankaya’ya varmıştır bile.

Ama insanların ağzı torba değil.

Önüne gelen konuşuyor. En yaygın söylenti de şu:

-Bütün bunlar Aziz Yıldırım’ı kurtarmak için.

Yahu arkadaşlar, bırakın şu şehir efsanelerini... Aziz Bey, meclise bu derece hükmedecek kadar güçlü biri olsaydı, başına bunlar gelir miydi, tutuklanıp hapse girer miydi?