Testi kırılmadan

Güzel bir yürüyüştü Taksim’deki... Bol bol ıslık çalarak gerekli mesajı verdiler. Bravo...

Ne var ki, kalabalığa karışan bir siyasi gurup, gösteriye gölge düşürmek istedi.

Biz günlerdir spora politikayı sokmayın diye bağırırken, bu defa politikaya sporu sokacaklar diye korktuk.

***

Korktuk, çünkü...

Bunun sonu ne olur?

Ne olacak?

Tribünlerde siyasi partilerin bayrakları ve flamaları dalgalanır.

Siyasi sloganlar öne çıkar.

Ondan sonra da haydii, kavga dövüş.

Aksi gibi de önümüzde seçim var.

Yani tansiyon tam doruktayken.

***

Yirmi yıl evvel bir değerli hocamız,

3 büyük kulübü şöyle kategorize etmişti:

Burjuva sınıfı.

Aristokratlar.

Ve Proloterya.

Gerçi bugün hepsi birbirine karıştı ama o gün için keskin bir ayrımdı bu... Heyecanlı günler yaşadık...

Neyse ki o yangını yine hocamız kendi söndürdü.

**

Futbol’un elbet sendikası da olur. Elbet mitingi de yapılır. Sahadakiler kadar tribündekilerin de hak ve özgürlükleri aranır.

Ama işe siyaset ve hele ideoloji karışırsa, çok tehlikeli bir tablo doğar... Ne kadar rekabet varsa hepsi husumet’e dönüşür.

Futbol, zaten öfkeli bir olgu. Bir de siyaset yüklersek, işte o yükü taşıyamayız. Ne Kürt meselesine benzer bu, ne açılım projesine...

Yürüyüşteki renk kardeşliği ve yürüyenlerin disiplinli tutumu, sızmalar’a müsaade etmediği için endişelerimiz tabii ki şimdilik yersizdir.

Ama uzun vadede daima tehlike var. Dikkatli olalım.