Tedavi için gittiğim psikoloğa tutuldum

İlk defa size böyle bir yazı yazıyorum, biliyor musunuz? Çocukluğumdan beri köşenize duyduğum ilgi bugünlerim içinmiş demek ki...

27 yaşındayım; 2,5 yıl önce buhranlı bir dönemimde tanıdığım eşimle, toplum baskısından kaçmak için evlenmiş olduğumu yeni yeni fark ediyorum. Kendisi çok iyi biri ve maddi açıdan da iyi durumda olmasına karşın, hayata ait değerlere benim kadar önem vermiyor; insan kıymeti bilmiyor, biraz tembel ve benimle hoş paylaşımları yok. Durmadan sigara içiyor, evde bunalıp boğuluyorum. Bazen onu babam gibi görüyorum. Cinsel beraberlik kuramıyoruz. Zaten, gelecekte çocuklarıma iyi bir baba olamayacağını da düşünüyorum.

Gencecik yıllarımın avucumun içinden göz göre göre kayıp gittiğini düşünüyorum. Sadece gece karanlıkta yanımda olduğunu bilmek beni mutlu ediyor, o kadar.

Zaten beni olabildiğince özgür bırakıyor. Yine de, dayanamayıp iki kez evden ayrıldım. İşin kötüsü, bütün bu eksiklikler neticesinde, daha büyük bir buhrana girdim ve uzman bir psikoloğa başvurdum. Çok iyi dost olduğum bu uzmanla aramızda duygusal bir bağ oluştu. İkimiz de engel olamadık bu duruma. Üstelik o öyle erdemli bir insan ki; saygılı, dürüst, düzgün biri... Beni bir melek gibi bütün yanlışlardan koruyup, kurtarmaya çalışıyor. Eşimle olamayacağımı, bir gün muhakkak boşanacağımı söylüyor.

Aslında ben de bir gün boşanacağımı biliyorum. Ama şu an yapamıyorum. Eşim yalnız bir insan, bir tek babası var. Kendisi narsist bir yapıda. Çevresinde fazla dostu yok, bu yüzden ayrılmaya bir türlü karar veremiyorum. Hayatımı düze çıkarmak istiyorum, çünkü yaşam gücüm kalmadı.

 RUMUZ: ÜÇ KALP

Seninki sıklıkla karşılaşılan bir sorun. Aileden kaçmak, baskıdan kurtulmak, daha iyi şartlarda yaşamak için düşüncesizce, alelacele yapılan evliliklerde bu tür sorunlar çıkıyor ortaya. Aradan birkaç yıl geçip, evliliğin ilk heyecanı bitince, "Ben ne yaptım"a dönüşüyor tüm düşünceler. Bunalıma girmiş olman da doğal.

Ancak bence burada bir hata daha yapmak üzeresin. Sorunlarını gidermek, tedavi olmak üzere başvurduğun psikoloğunla bir duygusal yakınlaşma yaşaman, hiç de doğru değil. Hatta ben şuna inanıyorum ki, bu konuda profesyonel bir yaklaşım içindeki psikoloğun, eminim sana karşı özel bir duygu taşımıyordur. Sen bunu böyle görmek istiyorsun kızım; çünkü sevmeye, sevilmeye, ilgiye ihtiyacın var.

O uzman sana "Evliliğin iyi gitmiyor, sonunda boşanacaksın" derken, sana ilgi duyduğu, yaklaşmak istediği için yapmıyordur bunu. Bu evliliğin seni tükettiğini, bunalıma soktuğunu, senin anlattıklarına göre de, yürümesinin mümkün olmadığını düşünüyor olabilir. Ama ben seni yine de kararsız görüyorum.

Eşine her şeye rağmen bağlı görünüyorsun. Böyle ciddi bir karar almadan önce iyi düşün, ama hiç kimseye bel bağlayıp, güvenme ve olmayacak hayaller peşinde de koşma.

Başkaları için çırpınıyorsunuz

Merhabalar Güzin Abla, yıllardır yazılarınızı hep severek ve ilgiyle okurum. Sizi her zaman çok sevmişimdir; çünkü birçok konuda verdiğiniz örnek tavsiyeleri hálá hatırlıyorum.

E-mail adresinizi görünce, bunca insana zor anlarında yardım ettiğiniz için teşekkürlerimi iletmek için bir fırsat yakaladım. Siz benim için süper bir insansınız; çünkü bu devirde bile başkalarının iyiliği için çalışan birisiniz.

Size uzaklardan selamlarımı, sevgilerimi, saygılarımı iletmek istedim. Çalışmalarınızda başarılar dilerim. n RUMUZ: ŞENAY

Sevgili kızım, doğrusu moralimin biraz bozuk olduğu bir günde, bu yazdıkların inan ilaç gibi geldi. Ne olursa olsun, insan bazen övülmeye, sevildiğini, güvenildiğini görmeye ihtiyaç duyuyor. Ne mutlu, senin gibi yüreği pırıl pırıl okurlarım var.

Bana hamile kalmış olabileceğini söyledi

Güzin Abla, ben 20 yaşında bir gencim. Geçen yıl ilk defa kendi isteğiyle bir kızla beraber oldum. Özellikle sormama ve birkaç kez kendimi frenlememe rağmen, "Birlikte olalım" dedi ve olduk. Ancak 6 ay sonra ayrıldık.

3Sorun şurada başlıyor; bana bakireyim demesine rağmen ben hiçbir belirti göremedim. İlk beraber olduğumuzda bir şey söylemedi. Daha sonraki beraberliğimizin ertesi günü, bana kanaması olduğunu söyledi. Bu bana ilginç geldi.

Daha sonraki adet döneminde bana geciktiğini, hamilelikten korktuğunu söyledi. Bu sırada ben onunla birlikte değildim ve okuldaki vizelerim yüzünden çok meşguldüm. Zaten son birlikteliğimiz de adetinin 3’üncü günündeydi. Bu konuyu danıştığım teyzem ve bir kız arkadaşım bunun bir aldatmaca olabileceğini, benim ilgimi tekrar kazanma isteğiyle bu durumu kullanabileceğini söylediler. Böyle bir şey olabilir mi? Ayrıca ona kesinlikle evlilik, nişan düşünmüyorum diye defalarca söylememe rağmen; bana ayrılırken "Sen böyle söylememiştin, yoksa ben kendimi bile bile ateşe atar mıydım" yaklaşımında bulundu.

Yani abla işler çok karışık; sana sormak istediğim, ben suçlu muyum? Bu beni eritip bitiriyor, lütfen yardım et.

 RUMUZ: ÇILDIRMAK ÜZEREYİM

Oğlum bana öyle bir şey soruyorsun ki, bu sizin çok özeliniz. Beraberliğe birlikte karar vermişsiniz, ama şimdi evliliği düşünmediğini söylüyorsun. Kız da demek ki sana güvenmiş. Önce ona bu güveni vermiş olmalısın. Belirti yoktu diyorsun, daha sonra olmuş. Evet, bu biraz karışık. Bu kız arkadaşına güveniyor musun? Ne kadar zamandır onu tanıyorsun? Yalan söyleme ihtimali var mı? Bir başkasıyla daha önce beraber olmuş da olabilir. Sana söylemek istememiş belki de... Ama hamilelik, bu söylediğin günlerde pek mümkün değil.

Seninle evlenmeyi hayal etmiş, böyle bir yalana başvurmuş olması da mümkün. Belki de seni çok seviyor, bu nedenle bütün bu yolları deniyor. Ama sonuçta onun da zor durumda olduğunu tahmin edebiliyorum.