Taşıyıcı anne vasıtasıyla baba olmaya karar verdim

Böyle bir durumla ilk kez karşılaşıyorum. Zaten kendisi de “pek alışılmadık bir yöntemle” baba olmaya karar verdiğini söylüyor.
Bir babanın çocuklarını tek başına büyütmesi aslında ender karşılaşılan bir şey değil. Ayrılıklar, boşanmalar, eşin ölümü gibi nedenlerle erkekler de çocuklarına hem annelik hem de babalık yapabiliyor.
Benim bu genç okurumun iyi bir baba olacağından en ufak bir kuşkum yok. Bunca emek ve azimle sahip olduğu çocuklara elbette ki varını yoğunu ortaya koyarak bakacaktır.
Benim itiraz ettiğim konu, onun evlilikten ve kadınlardan bu kadar erken ve bu kadar kolay vazgeçmiş olması. Anlattığına göre sadece iki kötü tecrübe yaşamış.
Evet, bebeklerine kavuşacak. Onlarla aile de kuracak. Ama neden bu aileye bir kadın da katılmasın? Onu ve bebeklerini şefkatiyle, sevgisiyle saracak bir anne de olmalı bu ailede...

İkiz çocuklarım olacak

Sevgili Güzin Abla, ben yurtdışında yaşayan, 32 yaşında başarılı bir işadamıyım. Ancak iş hayatımdaki başarıyı özel hayatımda hiç yakalayamadım.
Beni isteyeni ben istemedim, benim istediğim ise düğün arifesinde beni aldattı. Evlilikten soğudum. Ancak hayatımın her döneminde bir çocuk sahibi olmak istedim.
Gönül isterdi ki sevgi dolu bir aile ortamında çocuğum olsun ama ben günümüzde pek normal karşılanmayacak bir şekilde baba olmaya karar verdim; taşıyıcı anne yöntemiyle baba olacağım.
Yurtdışında yaşadığım için bu konuda avantajlıyım.
Gerekli bütün işlemleri yaptıktan sonra temmuz ayının başında taşıyıcı anneye embriyo yerleştirildi. Ve ne mutlu ki şimdi ikiz bebek bekliyorum.
Evet, mutlu olmam gerekiyor ama günler geçtikçe içimi bir endişe kaplamaya başladı.
Her ne kadar çocuklarıma en baştan her şeyi anlatmaya karar vermiş olsam da, içimde tarifsiz bir korku var. Ya ileride beni suçlarlarsa?
Bana yazacağınız cevabı tahmin edebiliyorum, bütün çocukların anne sevgisine ihtiyacı vardır diyeceksiniz. Bu konuda size karşı gelecek değilim. Ama sizden istediğim, anne sevgisini bir yana koyup şimdiki durumumu göz önüne alarak bana bir yol göstermeniz.
Belki de korkularım tamamen gereksiz... Belki de her şey yolunda gidecek ve ben bekar bir baba olarak çok başarılı olacağım...
Ailemin durumdan haberdar olmamasını da kendime dert etmiyorum, sadece çocuklarımın ileride benden nefret etmelerinden korkuyorum...
İyi bir baba olmak için elimden geleni yapacağıma emin olabilirsiniz. Hatta doğduklarında onlarla daha fazla vakit geçirebilmek için şimdiden çalışmalara başladım, işlerimi küçülttüm. Bu konudaki düşüncelerinizi merak ediyorum.
Rumuz: İngiltere’den bekar baba