Taraftar kulübün başkanı olabilir mi?

NE yani şimdi, duymaya alışık olduğumuz “Yönetim istifa...” sloganı Karşıyaka maçlarında atılmayacak mı?
Öyle ya, bir, iki maç üst üste yenilgi geldi mi, takım kötü futbol oynadı mı klasik bir tavırdır.
Ya teknik direktör istifaya davet edilir ya da yönetim...
İlk kelle hocanındır.
Önünden geçen topa koşamayacak kadar güçsüz, moralsiz futbolcu ise, alacakları gündeme geldiğinde valla aslan gibi olur...
Protestoları göğüsleyen profesyonel olduğunu iddia eden futbolcular değil, her zaman yöneticiler olur.
Futbolun doğasında var bu...
Neyse bu ayrı bir konu...
Bugün anlatmak istediğim ise, Karşıyaka’da yaşananlarla ilgili...
Başkan Cihan Büyükoral, baskıdan, sıkıntılardan, alacak verecek konularından bunaldığı ve gerekli yardımı göremediği için kongreye gitme kararı aldı.
Elbette bunun için imzaların toplanıp Divan’a verilmesi gerekir.
Kongre ne zaman toplanır, sağlıklı bir yönetim olur mu, olmaz mı, yoksa birden fazla sorunla uğraşmak isteyen yöneticiler çıkar mı bu da ayrı bir konu...
Konu Karşıyaka olduğunda, konu Göztepe olduğunda, ben her zaman çözümün bulunacağından eminim. Yeter ki, doğru adımlar atılabilsin.
İtirazım da buna... Çünkü, kriz ortamlarını yönetecek sağduyu ve soğukkanlılık çoğu zaman gösterilemiyor.
Büyükoral’ın kongre kararındaki en önemli etkenin Karşıyaka Taraftarlar Derneği’nin yönetime talip olması gösteriliyor.
Peki taraftar, bir kulübün başında olabilir mi, o taraftar takıma hakim olabilir mi?
Taraftara lider olacak, yönlendirecek kimdir, kamuoyu kimi muhatap alacaktır, bunların hepsi soru işareti...
Bana göre bu eşyanın tabiatına aykırı bir durum...
Bir vücutta kalp, aynı zamanda beyin, aynı zamanda böbrek olur mu? Olabilir mi?
Kötü giden bir takıma taraftar, “iyiymiş, fevkaladeymiş” gibi davranabilir mi?
Takım sahada sürünürken, futbolcuların koşacak hali yokken, zirveden paraşüt gibi düşerken attığı sloganlardan torpil geçebilir mi?
Görmemezlikten gelebilir mi, duymamazlık yapabilir mi?
Bunların hiçbiri olmaz.
Bir taraftar kulübün başkanı olamaz.
Ancak destek verir, iyi gün, kötü gün demeden yanında olur.
Karşıyaka taraftarının da yaptığı budur.

***

Cihan Büyükoral’a...

Kendisini iyi tanırım, severim. Karşıyaka sevgisini bilirim. Yönetime gelirken iyi niyetli ve camianın geleceği için hayaller kurduğuna tanığım...
Ama...
Sıkıntılar onun beklediğinden daha büyüktü. Çözüm üretmede bana göre başlangıçta kapalı devre çalışması handikaptı. Divan Kurulu’yla ters düşmesi iyi olmadı. Gerçi hızlı bir şekilde ilişkileri toparladı, bunda Karşıyaka’nın bütün sorunlarına rağmen takımın aldığı başarılar etkili oldu. Daha doğrusu sorunların tartışılması donduruldu, rafa kaldırıldı. Ama radikal çözümler üretilemedi. Camia katkı yerine izlemeyi tercih etti, camia başta verilen sponsorluk sözlerine takılıp kaldı, camia siyasi hedefler aramadan da edemedi. Böyle olunca bir türlü istenen huzur yakalanamadı. Son yılların en iyi Karşıyakası sahada olmasına rağmen Başkan Cihan Büyükoral bile mutlu olamadı.
Özetle...
Ya Kongre, ya ara bir çözüm, Karşıyaka’nın yeni bir yola ihtiyacı var.

***

Görmek istediğim fotoğraf

Dediğim gibi yüz yıllık camialar büyüktür, onları büyük yapan sadece şanlı geçmişleri değildir. İzmir’in köklü kulüpleri istikrarsız yıllar geçirdiler, camialarını da üzdüler. Uzun yıllardan sonra ilk defa Karşıyaka iyi bir dönem geçiriyor ve zirveye çok yakın... Takımda uyum var, sahadaki mücadele iyi... Sıra bu sefer camiada, Büyükoral ya da bir başka kişi yönetime talip olur ve bu yılı tamamlar. Ama en önemlisi radikal tedbirler alınmasıdır. Taraftarın yönetime talip olması büyük bir olaydır, ama gerçekleşmesi mümkün değildir. Taraftar bu desteği maçlara giderek ve kampanyalar yaparak devam ettirebilir. Şimdi yeni bir ruha ihtiyaç var. Belki de Büyükoral ile devam edip, yeni ve güçlü bir yönetim kurulabilir. İstenilen fotoğraf da budur.