Constant’ın ikramı

Ben zaten böyle bir çıkış beklemiyordum.

Maç başlıyor, sanki Trabzonspor deplasmanda oynuyor.

Daha doğrusu Trabzonspor’un ne oynadığı bile anlaşılmıyor.

Trabzonspor, isteksiz ve daha da önemlisi çok umursamaz bir görüntü içinde.

Gaziantepspor o kadar rahat ki, ne baskı görüyor, ne de pres.

İlk başlarda maç neden bu saatte oynatılır diye serzenişte bulunmuştum.

Çünkü taraftar yoktu. İyi ki de yoklarmış. İlk yarıda ki bu eziyeti görmemiş oldular.

Zaten Şota’yı anlamak mümkün değil. Kendi sahasında oynuyor ve Cardozo gibi bir golcüyü kulübede tutuyor.

Tamam taktiğin böyleydi diyelim. Marco Marin sakatlanıp çıkıyor.

Şota yine çok ilginç bir değişiklik tercihi kullanıyor. Forveti çıkıyor, Cardozo kulübede otururken o defansif orta saha oyuncusu Medjani’yi oyuna alıyor.

Sanki iki veya üç farklı önde ve orta sahaya takviye yapıyor.

Dolayısı ile de Trabzonspor ileri de hiçbir varlık gösteremiyor.

İlk yarıda G.Antepspor hiç baskı bile görmeden rahat geliyor ama onlarında gol atmaya pek niyetleri yok.

Fakat Castans öyle bir ikram yapıyor ki, Orkan bu ikramı geri çevirmiyor.

Bir defans oyuncusu bu kadar riskli ve laubali oynayamaz, oynamamalı.

Bunun tek açıklaması, otorite boşluğu ve disiplinsizlik.

Constans konusunda Ersun Yanal’a hak vermemek büyük ayıp olur.

DENİZ KAYBOLDU

Takımın ataklarına yön vermesi gereken Erkan, sahada yalnızca geziniyor. Bir tek o mu?.

İki bek Costans ve Salih’in oyuna hiç katkıları yok.

Deniz, ileri de kaybolmuş gitmiş.

Daha doğrusu Trabzonspor ilk yarıda akordu bozulmuş saz gibi.

Herkes ayrı tellerden çalıyor ve kendi başına oynuyor.

İkinci yarıda da aynı umursamazlık devam ediyor.

Constans yine çok kritik bir top kaybediyor ve bu kez de ikramı Okay yapıyor.

Larson farkı ikiye çıkartınca, Trabzonspor’un aklı .başına geliyor.

Aykut ve Cardozo durumu eşitleyince, Trabzonspor geç de olsa kendine geliyor.

Şota’nın en başından ve sonradan yaptığı tercihler ortada.

İki farklı skordan beraberlik de önemli ama Trabzonspor için kayıp olan iki puan var.